Ottavio Dantone studiował grę na organach i klawesynie. Po uzyskaniu dyplomu dość szybko zdobył uznanie krytyków i stał się jednym z najwybitniejszych instrumentalistów swojego pokolenia. Jest laureatem Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego w Paryżu (1985, kategoria realizacji basso continuo) i Międzynarodowego Konkursu Musica Antiqua w Brugii (1986). W ostatnim został nagrodzony jako pierwszy Włoch w historii konkursu, co przyniosło mu natychmiastowy światowy rozgłos. Współpracę z barokową orkiestrą Accademia Bizantina z Rawenny rozpoczął w 1989 r., by w1996 r. zostać jej dyrektorem muzycznym dzięki dogłębnej znajomości praktyk wykonawstwa historycznego muzyki barokowej. Pod jego dyrekcją Accademia Bizantina umocniła swoją pozycję jednego z najwybitniejszych zespołów barokowych na międzynarodowej scenie.
Przez dwadzieścia lat kariery Dantone występował jako solista, prowadził zespoły kameralne i małe zespoły orkiestrowe. Stopniowo poszerzał również swoją działalność o projekty dyrygenckie, a swój repertuar – o kompozycje z okresu klasycyzmu i romantyzmu.
Jako dyrygent operowy zadebiutował w 1999 r. w pierwszym współczesnym wystawieniu Giulio Sabino Giuseppe Sartiego w Teatro Comunale Alighieri w Rawennie i z zespołem Accademia Bizantina. Od tamtej pory prowadził zarówno popularne dzieła operowe, jak i nowo odkryte, rzadko wykonywane opery i pierwsze ich współczesne wystawienia na najsłynniejszych festiwalach i scenach operowych świata, w tym w mediolańskiej La Scali, w operach w Madrycie, Paryżu i Zurychu, podczas Glyndebourne Festival Opera i londyńskich Proms.
Artysta nagrywał płyty i jako solista, i jako dyrygent dla tak znanych wytwórni, jak Decca, Deutsche Grammophon, Naïve i Harmonia Mundi. Albumy z jego udziałem otrzymały wiele międzynarodowych nagród i zdobyły wysokie uznanie krytyków.