Eve Risser (ur. 1982 w Colmarze, Francja) – wyrastająca dziś na jedną z najciekawszych młodych europejskich improwizatorek. W 2008 roku otrzymała I nagrodę w klasie jazzowego fortepianu i muzyki improwizowanej w Konserwatorium Paryskim. W latach 2009–2013 występowała w szeregach prowadzonej przez Daniela Yvineca Francuskiej Narodowej Orkiestry Jazzowej. Za punkt zwrotny w jej artystycznym dorobku uznaje się płytę En Corps, zarejestrowaną w trio z Benjaminem Dubocem (kontrabas) i Edwardem Perraud (perkusja) dla oficyny Dark Tree w 2012. To właśnie przy okazji tego nagrania rozpoczęła stosowanie ruchomych preparacji instrumentu, co otworzyło ją na zupełnie nowe brzmienia.
Eve Risser podjęła naukę gry na fortepianie jako dziecko. Jednocześnie przez cały czas grała na flecie. Dopiero w trakcie studiów w Konserwatorium w Strasburgu zdecydowała się w pełni poświęcić fortepianowi. Paradoksalnie, gdy porzuciła flet, zmieniło się jej podejście do instrumentów klawiszowych i jakby z tęsknoty za innymi środkami artystycznego wyrazu – zaczęła bawić się fortepianem. Zresztą do tworzenia swojej muzyki od zawsze wykorzystywała najróżniejsze drobne instrumenty, w tym dziecięce zabawki. Ich dźwięki często twórczo wzmacniała i przetwarzała. Następnie zainteresowała się elektrycznie wzmacnianym klawesynem, aby wszystkie powyższe doświadczenia przenieść na koncertowy fortepian. I to dosłownie: preparując go w sobie tylko znany sposób, wpływając na jego brzmienie w sposób niezwykle indywidualny. Czasami jej instrument brzmi jak cymbały, innym razem jak analogowy syntezator, w jeszcze innych momentach jak zestaw zagadkowych instrumentów perkusyjnych. Pełną paletę solowych możliwości Eve Risser przynosi nam tegoroczna płyta Des pas sur la neige (2015 Clean Feed) – rzadko spotykana tak osobista podróż w głąb bardzo subtelnych i wyrafinowanych fortepianowych eksperymentów.
Eve Risser