Pracujący przez znaczną część swojego życia jako kantor w kościele św. Tomasza w Lipsku, Johann Sebastian Bach odpowiadał za muzyczną oprawę wydarzeń religijnych. Stąd też w dorobku kompozytora imponująca liczba kantat – zachowało się ich ponad 200, w tym większość sakralnych. Możemy być jednak pewni, że skomponował ich o wiele więcej.

W Wielką Środę Wrocławska Orkiestra Barokowa wraz z solistami wykona wybrane kantaty Johanna Sebastiana Bacha – te związane ze zbliżającą się Wielkanocą. Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen BWV 12 jest utworem, który mistrz baroku skomponował na tzw. niedzielę Jubilae, czyli trzecią niedzielę po Świętach Wielkanocnych. Pierwszy chóralny fragment tego dzieła nie bez powodu może przypominać melomanom Crucifixus ze słynnej Mszy h-moll kompozytora – okazuje się, że Bach zwyczajnie „pożyczył” sobie do mszy melodię z napisanej wcześniej kantaty. Taka praktyka była w owych czasach dosyć popularna, a we wspomnianej Mszy h-moll zostały wykorzystane fragmenty łącznie z pięciu innych kompozycji.

Podczas zbliżającego się wieczoru nie zabraknie też muzyki zabarwionej wątkiem biograficznym. W końcu Jesus nahm zu sich die Zwölfe BWV 22 to utwór, dzięki któremu Bach wygrał konkurs na posadę kantora w Lipsku. Z wykonaniem dzieła kompozytor nieco zwlekał, bo do nowego miejsca pracy nie był szczególnie przekonany – wówczas odpowiadała mu posada na dworze księcia Leopolda w Köthen. W końcu jednak przekonał się do Lipska… i spędził tam niemal 30 lat. Najpóźniej napisaną z prezentowanych w programie kantat, Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir BWV 131, Bach dedykował swojemu drogiemu przyjacielowi – pastorowi Georgowi Christianowi Eilmarowi, który był wielkim miłośnikiem muzyki religijnej. W finale koncertu zabrzmi Sehet, wir gehn hinauf gen Jerusalem BWV 159 – dzieło oryginalnie przeznaczone na niedzielę Pięćdziesiątnicy.