Olśniewając muzykalnością, kierowaną instynktem stylistyczną pewnością i muzyczną dojrzałością, młody wiolonczelista Maximilian Hornung, którego kariera rozpoczęła się z chwilą triumfu na Konkursie Niemieckiej Rady Muzycznej w 2005 r., bierze przebojem międzynarodową scenę muzyczną. Otrzymał nagrodę ECHO Klassik jako najlepszy debiutant roku za swój album nagrany dla Sony w 2011 r. Następnie zdobył tę samą nagrodę za najlepsze nagranie koncertu wiolonczelowego (Koncert wiolonczelowy Dvořáka z Bamberg Symphony pod dyrekcją Sebastiana Tewinkela) w październiku 2012 r.
Maximilian Hornung regularnie występuje jako solista z tak renomowanymi orkiestrami, jak Orkiestra Tonhalle w Zurychu, Filharmonia Czeska, Vienna Symphony, Bavarian Radio Symphony Orchestra oraz Bamberg Symphony, pod batutą takich dyrygentów, jak: Daniel Harding, Jiří Bělohlávek, Heinrich Schiff, Yakov Kreizberg, Krzysztof Urbański, Robin Ticciati, Bernard Haitink czy Manfred Honeck. Jego partnerzy w dziedzinie muzyki kameralnej to m. in. Anne-Sophie Mutter, Hélène Grimaud, Christian Tetzlaff, Lisa Batiashvili, Francois Leleux, Yefim Bronfman, Jörg Widmann i Tabea Zimmermann. Występował na wielu festiwalach, w tym Schleswig-Holstein, Mecklenburg-Vorpommern, Rheingau, Festiwale w Lucernie, Verbier, Ravinia oraz w Hong Kongu. Koncertował w salach Filharmonii w Berlinie, Kolonii i Essen, jak również w Wiener Konzerthaus, Concertgebouw w Amsterdamie oraz londyńskiej Wigmore Hall.
W sierpniu 2014, zadebiutował na festiwalu w Salzburgu z Philharmonia Orchestra od batutą Esy-Pekki Salonena, wyprodukował tez CD z najważniejszymi utworami Richarda Straussa na wiolonczelę, a także, w tym samym roku, CD z koncertami wiolonczelowymi Josepha Haydna i Vai Azarashivilego z Kammerakademie Potsdam pod dyrekcją Antonella Manacodry (Sony Classical). Najważniejsze punkty sezonu 2014/2015 to koncert z Bamberg Symphony pod batutą Jonathana Notta w Szanghaju, oraz debiuty z Orchestre Philharmonique de Luxembourg pod batutą Nikolaja Znaidera (Koncert wiolonczelowy Dvořáka) oraz z Cameratą Salzburg pod dyrekcją Yuri Bashmeta (Wariacje rokoko Czajkowskiego). W sezonie 2015/2016 grał m.in. Koncert podwójny Brahmsa z Anne-Sophie Mutter i Orkiestrą Symfoniczną Radia Bawarskiego pod batutą Marissa Jansonsa, a tkaże z Lisą Batiashvili i London Philharmonic Orchestra pod kierunkiem Yannicka Nézéta-Séguina.. Dalsze występy to Koncert wiolonczelowy Elgara z Tonkünstler Orchestra pod dyrekcją Hugh Wolffa, II Koncert wiolonczelowy Herberta z Orkiestrą Symfoniczną w Bernie pod batutą Maria Venzago, Koncert wiolonczelowy Schumanna z Orkiestrą Dolnej Saksonii pod dyrekcją Dirka Kaftana, Koncert wiolonczelowy Elgara i Wariacje rokoko Czajkowskiego z Orkiestrą Teatru Narodowego w Manheim pod dyrekcją Dana Ettingera, I Koncert wiolonczelowy Saint-Saensa z Het Gelders Orkest pod dyrekcją Antonella Manacordy, Wariacje rokoko Czajkowskiego z Florida Orchestra pod batutą Michaela Francisa.
W dziedzinie muzyki kameralnej, będzie grać koncert inaugurujący sezon Vancouver Recital Society, wystąpi z Arcanto Quartet w Monachium oraz na Festiwalu Schwetzingen, jak również z Anne-Sophie Mutter na Festiwalu w Edynburgu, Schleswig-Holstein Musik Festival, Grafenegg Festival oraz Festspiele Mecklenburg-Vorpommern.
Maximilian Hornung rozpoczął lekcje gry na wiolonczeli w wieku 8 lat. Nauczyciele, u których studiował najbardziej Intensywnie, to Eldar Issakadze, Thomas Grossenbacher i David Geringas. Jako wiolonczelista Tecchler Trio, w którym występował do 2011 r., zdobył I Nagrodę Konkursu Muzycznego ARD w 2007 t. Od 2010 r. ma kontrakt nagraniowy na wyłączność z Sony Classical. Nagrywał też dla wytwórni Genuin, Bridge Records, CC ClassicClips oraz CPO. Maximiliana Hornunga wspierają Anne-Sophie Mutter Circle of Friends Foundation oraz Borletti-Buitoni Trust London.
"…Wydaje się, że Hornung pochodzi z innej planety. Jest człowiekiem, który wcześnie osiągnął dojrzałość i który łączy chłodną pewność siebie właściwą wykonawcom-weteranom z młodzieńczym zapamiętaniem nowicjusza.” (Die Zeit)