Charakter muzyki salonowej, nacechowanej sentymentalizmem, skłonnością do stylu brillant, kojarzony jest dziś z pewnym spłyceniem wyrazowym. Wiązał się on jednak w czasach swej świetności z prawdziwą głębią i autentycznością przeżycia artystycznego, niemożliwą do osiągnięcia w zatłoczonej sali koncertowej. Słuchając repertuaru pieśniowego z towarzyszeniem fortepianu niewątpliwie najtrafniej możemy to przeczuwać. Jednak pieśni z udziałem instrumentów dętych, fletu i klarnetu to bardzo rzadko grywany dziś repertuar  muzyki salonowej, W programie znajdą się wyjątki ze znanych cykli Spohra i Lachnera, ale także pojedynczo wydawane utwory Fürstenaua, Meyerbeera i Donizettiego. Muzyka instrumentalna tego wieczoru to tria na flet, wiolonczelę i fortepian, oraz klarnet wiolonczele i fortepian Mendelssohna i Beethovena.