Dawno, dawno temu, w czasach, gdy Wrocław nabierał wielkomiejskiego sznytu, na Rossplatz czyli placu Końskim, dzisiaj zajętym przez księdza Staszica, zagwizdała ciuchcia.
Miała szumną nazwę – Kolejka Wrocławsko-Trzebnicko-Prusicka – choć sama była skromna, wąskotorowa. Ruszyła w daleki świat w styczniu 1899 roku, z wygodnego dworca, gdzie urządzono nawet bufet dla pasażerów. Trasa prowadziła dzisiejszymi ulicami Pomorską, Władysława Reymonta przez most Osobowicki, a dalej jednym torem do Trzebnicy i Prusic. W sumie 41 km. Pasażerów nie brakowało, w czasie I wojny światowej nawet 600 tysięcy rocznie wsiadało do wagoników.
Interes kwitł aż do 1951 roku. Najpierw zamknięto miejski odcinek kolejki, a stację przeniesiono na ul. Na Polance. 16 lat później wstrzymano ruch na całej trasie. Po kolejce została stacja, dziś w posiadaniu parafii pw. św. Bonifacego, oraz... kawałek torów wychodzący ze stacji. Tylko wtajemniczeni wiedzą, dokąd wiodły.

Beata Maciejewska

Miejsce koncertu użyczone dzięki:
Rzymskokatolickiej Parafii pw. św. Bonifacego we Wrocławiu
Specjalne podziękowanie dla Księdza Proboszcza dr Wojciecha Tokarza