Syryjska wirtuozka gry na qanun, Maya Youssef, podchodzi do gry na tym instrumencie w sposób niepowtarzalny i innowacyjny, co pozwoliło jej zyskać fanów na całym świecie. Łączy w sobie niezwykłe muzyczne talenty z wielkodusznością, ciepłem, humorem i optymizmem.
 
Qanun to tradycyjna syryjska cytra o siedmiu strunach. Występuje również w innych krajach świata arabskiego, w Turcji, Armenii i Azerbejdżanie, ale w nieco zmienionych formach. Arabskie słowo „qanun” tłumaczy się jako „prawo”, dlatego że w muzyce tradycyjnej qanun determinuje strój całego zespołu, a także bywa instrumentem wiodącym.
 
Maya Youssef występowała na całym świecie i jest laureatką nagrody Exceptional Talent, dzięki której mogła wyjechać do Wielkiej Brytanii na początku 2012 roku. Obecnie pracuje nad swoim pierwszym debiutanckim albumem i prowadzi badania do pracy doktorskiej Music Healing for Syrian Refugee Children na SOAS University of London, gdzie uczy także gry na qanun i kieruje SOAS Middle Eastern Ensemble. Regularnie występuje w BBC; została wyróżniona na BBC Proms w Royal Albert Hall. Występowała też w innych prestiżowych salach i na wielu festiwalach. Artystka pochodzi z postępowo nastawionej rodziny intelektualistów – pisarzy i artystów z Damaszku. Jest pierwszym muzykiem w rodzinie. Jej ojciec miał ogromną kolekcję nagrań z całego świata, dzięki czemu w domu słuchała zachodniej i arabskiej klasyki, jazzu, fusion, muzyki świata, a nawet muzyki tybetańskich mnichów. Naukę rozpoczęła w wieku siedmiu lat w Solhi al-Wadi Institute of Music w Damaszku. Gdy miała dwanaście lat, zdobyła nagrodę dla najlepszego muzyka w Krajowym Konkursie Muzycznym dla Młodzieży. Kontynuowała naukę w High Institute of Music and Dramatic Arts w Damaszku, gdzie uzyskała stopień licencjata na kierunku muzyka (specjalność gra na qanun). W tym samym czasie zrobiła też licencjat z literatury angielskiej na Uniwersytecie Damasceńskim. Studia ukończyła w 2007 roku, po czym przeniosła się do Dubaju, gdzie koncertowała, a następnie do Omanu (w 2009 roku), aby tam uczyć i występować.
 
„Granie na instrumencie muzycznym jest przeciwieństwem śmierci, jest aktem afirmującym życie i nadzieję. Dla mnie muzyka jest moim własnym uzdrowicielem i antidotum na to, co się dzieje, nie tylko w Syrii, lecz także na całym świecie. Lubię myśleć, że moja muzyka wraca do ludzi i ich serc, gdzie nie można zrobić krzywdy żadnej formie życia i gdzie wszyscy mogą istnieć razem w pokoju” – mówi artystka.