Wszyscy znamy kolędy, ale kto dziś potrafi śpiewać pastorałki? Dawniej bardzo popularne utwory śpiewano z podziałem na role, improwizując na bieżąco kolejne zwrotki, do tekstu dodawano – niekoniecznie dobrze zasłyszane – łacińskie zwroty. Te tryskające humorem ludowe pieśni religijne są arcyciekawym zapisem polskiej obyczajowości.
Pastorałki (od łacińskiego pastoralis – pasterski) „ujawniają” wiele szczegółów Bożego Narodzenia niezapisanych w Biblii: dowiadujemy się, co pasterze mówili do siebie (polską gwarą góralską!), biegnąc do Betlejem, kto się w pośpiechu wywrócił po drodze, na jakich instrumentach grali pastuszkowie, by zabawić Jezuska, który bardzo marzł – wszak wokół leżał śnieg. Ba, nie tylko grali, ale tańczyli, a gdy Zbawiciel zasnął, wypili po szklanicy gorzałki. Ponieważ pasterze kojarzą się w Polsce przede wszystkim z mieszkańcami Podhala wypasającymi na halach owce, nie dziwi umiejscowienie betlejemskiej stajenki wśród jodeł i kosodrzewiny ani swojsko brzmiące imiona pasterzy: Bartek, Stach czy Kuba.
Kolędy i pastorałki w przedświąteczną niedzielę wyśpiewają dla nas – a może z nami? – Chór i Chór Chłopięcy NFM. Przed tym koncertem po raz pierwszy w tym sezonie spotka się na wspólnym śpiewaniu Chór melomana pod dyrekcją Agnieszki Franków-Żelazny.