Polish Jazz Showcase to okazja, by posłuchać wybitnych polskich artystów, gdy stroszą piórka i prężą muskuły jako reprezentacja narodowa przed międzynarodową publicznością złożoną z dyrektorów europejskich festiwali i przedstawicieli zagranicznych mediów. Jak ich usłyszą (jeśli jeszcze nie słyszeli), tak ich opiszą i powiedzą, że to właśnie wrocławska publiczność dodała młodym artystom skrzydeł.

Kwartet klarnecisty Wacława Zimpla gra muzykę abstrakcyjną, formalnie skomplikowaną, odwołującą się i do jazzowej awangardy, i do współczesnej muzyki poważnej.

Kwartet saksofonisty Macieja Obary to freejazzowy żywioł, rozpędzony, hałaśliwy i pełen trudnej do zatrzymania energii.
I na koniec Imaginery Quartet skrzypka Adama Bałdycha, najbardziej w tym gronie mainstreamowy, brylujący w przebojowych kompozycjach lidera-wizrtuoza-showmana.
Obecność jazzowych VIP-ów na widowni - to jedno; fakt, że Wacław Zimpel, Maciej Obara i Adam Bałdych to liderzy międzynarodowych zespołów, które już wstrzeliły się na wysoką orbitę, a oni sami już są dynamicznie wschodzącymi gwiazdami europejskiego i światowego jazzu - to drugie. Czyż nie nagrywają płyt w dobrych wytwórniach i nie koncertują regularnie? Czyż ich muzyka nie jest dowodem na to, że polski jazz miewał co prawda swoje wzloty i upadki popularności, ale nigdy nie przestał przekraczać barier,  budzić globalnego zainteresowania, przyciągać słuchaczy i – jak w tych właśnie trzech przypadkach – posilać się potencjałem artystów z innych krajów?