Kultura dworska osiemnastowiecznej Francji kojarzy się nieodzownie z damami i kawalerami odzianymi w wytworne stroje, noszącymi upudrowane peruki i pląsającymi wdzięcznie w takt tanecznej muzyki. Wśród owych uwijających się z gracją dworzan, przypominających nieco porcelanowe figurki, widzimy oczami wyobraźni również i ikonę tamtej epoki, Króla Słońce, czyli Ludwika XIV, słynnego, choć kapryśnego mecenasa sztuk wszelakich. Widzimy też znaną z urody Madame de Pompadour, która w 1745 roku, wdarłszy się podstępem na bal maskowy w Wersalu, zdołała na wiele lat zawładnąć sercem kolejnego króla Francji – Ludwika XV – i dzięki bogactwu kochanka stała się hojną opiekunką całej rzeszy utalentowanych artystów.
Jaka jednak była w owych czasach sytuacja samych ludzi sztuki? A w szczególności – mistrzów kompozycji? Na ich wyidealizowanych wizerunkach dostrzegamy przede wszystkim przymglone natchnieniem spojrzenia, rozmijające się jak gdyby ze wszelkimi sprawami przyziemnego życia, jednakże wbrew pozorom muzyka nie służyła wówczas jedynie duchowej delektacji, w równej mierze wplatała się bowiem w codzienny teatr życia dworskiego. A ten nie sprowadzał się bynajmniej do estetycznej powłoczki. Napędzały go polityczne gierki, liczne intrygi, romansiki i zabieganie o względy monarchów, a muzycy musieli umieć wkupywać się w łaski mecenasów. Życie dworskie wiązało się również ze stałymi rytuałami zabaw, balów i wystawnych uczt. Dla podkreślenia tego właśnie, bliższego codzienności, aspektu ówczesnych kompozycji czwartkowy koncert zatytułowany został „Muzyka na kolację dla króla”. Zachwycające lekkością dzieła barokowych kompozytorów francuskich, takich jak Rameau, Couperin, Rebel i Leclair, zaprezentuje słuchaczom troje związanych z Wrocławiem artystów specjalizujących się w wykonaniach muzyki dawnej: Zbigniew Pilch, Julia Karpeta oraz Marta Niedźwiecka. Koncert, który opatrzony będzie komentarzem pierwszego z artystów, odbędzie się w atrakcyjnym, zachęcającym do wyobraźniowych podróży w czasie wnętrzu sali Ossolineum.