Prezentacja znakomitości młodego polskiego jazzu – głównie spod znaku swobodnej improwizacji – przygotowana z myślą o zagranicznych gościach Jazztopadu, nie może nie zakończyć się występem artysty, który od kilku lat najwyżej niesie sztandar wrocławskiej sceny, zbiera krajowe i zagraniczne nagrody, nagrywa rekordowe ilości płyt, kształtuje gust publiczności poszukującej odważnych wyzwań. Panie, Panowie: Piotr Damasiewicz, trąbka.
Od czasu słynnych, epicko rozpisanych na zespół jazzowy i orkiestrę  „Hadronów” minęło już trochę czasu, teraz pora na „Mnemotaksję”. Ten niezwykły, kameralny projekt miał swoją płytową premierę kilka miesięcy temu, choć nie jest to materiał z ostatniej chwili. To muzyka skupiona, jak na Damasiewicza, zaskakująco wyciszona, ilustrująca stany duszy wręcz mistyczne. Oprócz lidera grają: Gerard Lebik (saksofon), Andrzej Święs (kontrabas) i Wojciech Romanowski (perkusja).
Free-jazzową konstrukcję ma też Flesh Machine, wrocławskie trio improwizatorów zaangażowanych w działania na scenie teatralnej i filmowej. Mateusz Rybicki (klarnet), Zbigniew Kozera (kontrabas) i Wojciech Romanowski (perkusja) po inspirację sięgają do muzyki współczesnej i etnicznej, eksperymentują z naturalnym i nienaturalnym brzmieniem instrumentów.