Majowy wieczór kameralny w Narodowym Forum Muzyki otworzy kompozycja jednego z najbardziej charakterystycznych polskich twórców w historii – Mieczysława Karłowicza. Artysty, który mimo swego krótkiego, trzydziestotrzyletniego życia, zyskał miano najlepszego polskiego symfonika. To określenie zawdzięczał swoim słynnym poematom symfonicznym – symfonię skomponował bowiem tylko jedną, w dodatku będąc jeszcze wówczas w szkole. Na orkiestrę napisał jeszcze tylko Serenadę op. 2 – pełną uroku kompozycję, którą usłyszymy w wykonaniu NFM Leopoldinum – Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Hartmuta Rohdego.
Sam dyrygent wystąpi tego wieczoru w podwójnej roli – nie tylko kierując zespołem, ale również wykonując solową partię jednego z najsłynniejszych utworów przeznaczonych na altówkę, jakim jest Andante e rondo ungarese Carla Marii von Webera. Kompozycji, która doskonale przedstawia dominującą zasadę romantycznej muzyki instrumentalnej – znajdziemy tam połączenie śpiewnej kantyleny z wirtuozowskim popisem. Co ciekawe, utwór ten często znajduje miejsce nie tylko w repertuarach altowiolistów, ale również… fagocistów, dla których nierzadko pełni cenną funkcję dydaktyczną. Wieczór zakończy niezwykle wdzięczna kompozycja Arnolda Schönberga, jaką jest II Kwartet smyczkowy fis-moll op. 10. Dzieło to powstało jeszcze zanim kompozytor zaczął używać słynnej techniki dodekafonii – w czasie, gdy czerpał inspiracje z muzyki romantyzmu.