W listopadowy czwartek Sala Kameralna NFM gościć będzie czworo artystów ze Szwajcarii. Nazwisko prymariusza zespołu L’Estree, Piotra Kajdasza, jest jednak doskonale znane wrocławskim melomanom. Jego ojciec, Edmund Kajdasz, był wszak jednym z najbardziej zasłużonych animatorów życia muzycznego w stolicy Dolnego Śląska. Kameraliści związani z ośrodkiem lozańskim i genewskim zaprezentują program złożony z trzech atrakcyjnych utworów. Na początku zabrzmi dość nietypowe dzieło Antona Weberna: Langsamer Satz (Wolna część). Webern, znany jako pierwszej wody dodekafonista i orędownik muzycznych nowości, tu zaskakuje stylem niemalże po brahmsowsku romantycznym i zgodnymi współbrzmieniami muzyki tonalnej. Co było przyczyną tego nagłego konserwatyzmu? Niewykluczone, że romantyczne tony są odzwierciedleniem uczuć związanych z majową wycieczką w góry w towarzystwie przyszłej żony, Wilhelmine Mörtl. Sądząc po nastroju dzieła – musiało tam być pięknie!
O ile brak dysonansów w dziele Weberna okazuje się sporym zaskoczeniem, o tyle w przypadku Mozartowskiego kwartetu sytuacja prezentuje się zupełnie odwrotnie. Powolny wstęp pierwszej części rozpoczyna się od kilku dość zgrzytliwych współbrzmień i to wystarczyło – cały kwartet ochrzczono mianem „Dysonansowy”, choć w dalszych fragmentach, jak na Mozarta przystało, króluje klasyczna, pogodna harmonia.
W jeszcze inny muzyczny świat wprowadza słuchaczy dzieło Czajkowskiego. Utwór poświęcony został pamięci Ferdinanda Lauba, według górnolotnych słów samego kompozytora, najlepszego skrzypka owych czasów. Trudno się dziwić tej dedykacji. Laub okazał się znakomitym współwykonawcą zarówno pierwszego, jak i drugiego kwartetu na smyczki autorstwa rosyjskiego kompozytora. Nawet po śmierci Lauba Czajkowski nie wyobrażał sobie swego kolejnego kwartetu smyczkowego bez udziału czeskiego skrzypka, choćby nawet miała to być rola patrona z zaświatów.