Ponowne okrycie twórczości słowiańskiego mistrza baroku, Jana Dismasa Zelenki, przypisuje się Bedřichowi Smetanie. Jednak na swój prawdziwy renesans muzyka Zelenki musiała czekać aż do naszych czasów. Fakt ten nierzadko zadziwia melomanów. Po wysłuchaniu choć jednego utworu „czeskiego Bacha” trudno zrozumieć, dlaczego jego dzieła zostały, ot tak, po prostu zapomniane – w dodatku na kilka stuleci.
Jan Dismas Zelenka przez większość swojego życia pracował na dworze saskim Augusta II. Choć sama Saksonia była silnie związana z religią protestancką, to jednak władca w związku z objęciem polskiego tronu zobligowany został do zmiany wyznania na katolickie. Za oprawę nabożeństw katolickich odpowiedzialny był głównie Zelenka. Stąd też w jego twórczości przeważają dzieła religijne, choć kompozytor nie stronił również od muzyki instrumentalnej. Tym, co sprawia, że w ostatnim czasie jego twórczość wraca do łask i zyskuje coraz większą popularność również w Polsce, jest z pewnością jej nietuzinkowość będąca skutkiem połączenia mistrzowskiej precyzji z płynącą ze słowiańskiego serca śpiewnością. To również typowa dla Zelenki energia i niezwykle ekspresyjne, utrzymane wręcz we włoskim stylu partie solistów w jego dziełach wokalnych.
Wszystkie te cechy pojawiają się również w jego Miserere c-moll ZWV 57 oraz muzyce skomponowanej specjalnie na Wielki Tydzień. W wielkanocny nastrój wprowadzi nas Wrocławska Orkiestra Barokowa wraz z Chórem NFM i solistami: Isabel Jantschek, Franzem Vitzthumem i Henrykiem Böhmem. A wszystko to pod batutą Jarosława Thiela – specjalizującego się w wykonawstwie muzyki barokowej dyrygenta, wiolonczelisty i pedagoga.