Czy kwartet smyczkowy zdolny jest z powodzeniem zastąpić harfę? Czemuż by nie? Szczególnie jeśli czterej muzycy postawią na dolce pizzicato i z iście anielską słodyczą trącać będą palcami swe – łącznie – szesnaście strun, tak by próbować doścignąć brzmienie przeszło czterdziestostrunowej harfy. Miejscami takie właśnie wymagania stawia wykonawcom Beethovenowski Kwartet „Harfowy”. Podczas październikowego koncertu członkowie Lutosławski Quartet z całą pewnością staną na wysokości tego zadania. 
W drugiej części czwartkowego wieczoru zabrzmi przeszło pół wieku młodsze dzieło Johannesa Brahmsa. Romantyczny II Kwartet smyczkowy okazuje się, jak na Brahmsa przystało, liryczny i pełen pięknych melodii. Czardasz wieńczący tę kompozycję to z kolei potężny zastrzyk energii, co nie powinno dziwić – wszak ten taniec jest muzycznym odpowiednikiem gorącego temperamentu Węgrów, od których niemiecki kompozytor nie raz, nie dwa czerpał inspirację.