„Koncept Second Body wywodzi się z doświadczenia kierowania samochodem. Kiedy prowadzimy samochód, hamujemy nim i przyspieszamy, robimy to odruchowo – po prostu jedziemy, skręcamy i parkujemy tam, gdzie chcemy. W podobnie naturalny sposób poruszamy dłońmi czy stopami, ponieważ nauczyliśmy się ich «używać», będąc niemowlęciem – tego, jak stawać na nogi, poruszać i biegać. W procesie zdobywania wiedzy i ćwiczenia stopniowo zaczęliśmy wykorzystywać nasze ciało tak, jak tego chcieliśmy, bez konieczności świadomego myślenia. Dzięki temu «korzystanie» z naszych ciał stało się – niejako – przedłużeniem niego samego. To samo dzieje się podczas nauki jazdy.

Przedstawienie Second Body zaczyna się od ustanowienia fizycznego ciała poprzez poznanie jego struktury. Następnie to w pełni funkcjonalne ciało zaczyna budować i zmieniać środowisko, w którym się znajduje. Projekcja całosylwetkowego obrazu sferycznego 360 stopni wchodzi w obraz, by stworzyć – nie będące naturalnego pochodzenia – «drugie ciało» [ang. Second Body] – dalekie od izometrii «pierwszego». Zaczynamy uczyć się go na nowo. Łatwe przystosowanie się do otoczenia? Walka? Czy w trakcie tego «wzajemnego oddziaływania» wytwarzamy nową wiedzę, by zdefiniować nasze ciała, zmieniamy punkt widzenia? W jaki sposób to «drugie ciało» zastępuję definicję i ważność «pierwszego»?”