W nowym sezonie artystycznym 2019/2020 Narodowe Forum Muzyki poszerza ofertę edukacyjną skierowaną do uczniów trzeciego i czwartego etapu edukacyjnego, wprowadzając cykl spotkań z muzyką symfoniczną. To cykl składający się z siedmiu spotkań, na których będzie można lepiej poznać nie tylko muzykę symfoniczną, lecz także dyrygenta i artystów NFM Filharmonii Wrocławskiej.
Podczas otwartej próby generalnej dyrygent przywita młodzież oraz zapowie utwór którym będzie dyrygował. Uczniowie będą mieli okazję z bliska obserwować pracę dyrygenta i orkiestry – zajmą miejsca przeznaczone dla chóru.
Opiekun grupy szkolnej zainteresowanej „Spotkaniem z muzyką symfoniczną”, otrzyma materiały z którymi będzie miał obowiązek zapoznać młodzież przed udziałem w otwartej próbie generalnej. W materiałach będą znajdowały się informacje związane z kompozytorami prezentowanych dzieł muzycznych oraz opisy utworów, które młodzież usłyszy podczas próby. Spotkanie z dyrygentem i orkiestrą będzie dopełnieniem otrzymanych wcześniej informacji.
Jednorazowo w spotkaniu może wziąć udział 200 osób.
Czas trwania spotkania: ok. 60 minut
Tematem przewodnim niniejszego koncertu jest wielopłaszczyznowy dialog tradycji i awangardy. Usłyszymy kompozycję współczesnego twórcy, chętnie sięgającego do dziedzictwa przeszłości, następnie dzieło niegdyś nowatorskie, a należące obecnie do kanonu, a także przystępny utwór napisany przez jednego z kompozytorów pozostających niegdyś w czołówce awangardy.
Mieszkający w Berlinie kompozytor, dyrygent i klarnecista Jörg Widmann jest jednym z najczęściej wykonywanych współczesnych twórców. Jego uwertura koncertowa Con brio z 2008 roku inspirowana VII i VIII Symfonią Ludwiga van Beethovena. Kompozytora interesowało oddanie w tym utworze charakterystycznej dla wiedeńskiego klasyka „furii i rytmicznej uporczywości”. Realizując swój cel, Widmann nie wyszedł poza charakterystyczną dla Beethovena względnie nieliczną obsadę. Prawykonaniem tego dzieła pokierował znany wrocławskiej publiczności łotewski dyrygent Mariss Jansons.
IV Koncert fortepianowy Beethovena rozpoczyna się w nietypowy sposób. O ile bowiem ogólnie przyjętym wśród kompozytorów zwyczajem było, aby koncert otwierał wstęp orkiestry, po którym do narracji włączał się solista , o tyle dzieło Beethovena otwiera miękkie i łagodne solo fortepianu, który prezentuje główną myśl muzyczną. Pierwsze publiczne wykonanie dzieła miało miejsce w 1808 roku w Theater an der Wien i było ostatnim występem kompozytora w roli pianisty. Koncert ten był zresztą bardzo długi, a oprócz wspomnianego utworu swoich prawykonań doczekały się wtedy Fantazja chóralna oraz V i VI Symfonia.
Koncert na orkiestrę Béli Bartóka powstał między sierpniem a październikiem 1943 roku. Zamówił go u kompozytora dyrektor Boston Symphony Orchestra, dyrygent Siergiej Kusewicki. Przystępny i barwny utwór węgierskiego twórcy od razu zdobył olbrzymią popularność. Artysta nawiązał tu do węgierskiego folkloru, co sprawiło, że Koncert na orkiestrę jest dziełem pełnym życia i porywającej energii.
