Guo Gan, znany w branży muzycznej jako Yi-zhen, urodził się w Chinach, w mieście Shenyang. Odznaczający się elegancją i wirtuozerią muzyk podróżował po różnych krajach, aby rozpowszechniać grę na erhu — tradycyjnym chińskim instrumencie. Dzięki temu stał się rozpoznawalny na całym świecie oraz miał okazję grać z wybitnymi artystami takimi jak Lang Lang, Didier Lockwood, Yvan Cassar, Gabriel Yried, Jean François Zygel. Guo Gan stawia swój ulubiony instrument na pierwszym planie i w mistrzowski sposób dostosowuje jego brzmienie do dowolnego repertuaru, zespołu, hali koncertowej i publiczności, przy czym nigdy nie zapomina o swoich chińskich muzycznych korzeniach. W ten sposób muzyk pozostaje wierny naukom otrzymanym za młodu od swojego ojca, Guo Jun Minga (1940–2010), który sam był mistrzem gry na erhu. Guo Gan ukończył Konserwatorium Shenyang, został profesorem tej uczelni (w 1995 r.), otrzymał pierwszą nagrodę w kategorii muzyki tradycyjnej w 1992 r. W 2001 r. Guo Gan postanowił przenieść do Paryża, aby poszerzyć swoje muzyczne horyzonty. Uczęszczał do szkoły muzycznej Ecole Nationale de Musique w Fresnes, gdzie uczył się jazzowej gry na perkusji. Swoje umiejętności w grze na perkusji doskonalił pod okiem Marka Vivesa Querola. Regularnie występował na amerykańskich i europejskich festiwalach. Można go było usłyszeć z orkiestrą paryskiej opery, orkiestrami z Nowego Jorku, Pragi i Chin, w Carnegie Hall, Avery Fisher Hall, Lincoln Center w Nowym Jorku, w Symphony Hall w Chicago oraz w Orange Country Hall w Los Angeles i w Victoria Concert Hall. Guo Gan występował także w Victoria Hall w Genewie, Théâtre du Châtelet, Salle Gaveau, Palais des Congrès, Théâtre Mogador, muzeum Guimet, sali koncertowej UNESCO, Cité de la Musique w Paryżu, operze w Guangzhou, międzynarodowym centrum EXPO w Szanghaju oraz na festiwalu w Cannes. Oprócz publicznych występów na licznych imprezach skomponował muzykę do filmów, np. „L'idole”, „Le Premier Cri”, „Shao Lin”, „Himalaya”. Guo Gan współpracował również przy produkcji takich albumów jak „Les 3 Violons Du Monde”, „Paris-lstanbul-Shanghai”, „Yue Luo”, „Une Seule Prise”, a także nagrał trzy solowe albumy. Guo Gan cieszy się międzynarodowym uznaniem jako przedstawiciel nurtu klasycznego lub wielorasowego. www.guogan.fr