Shota Yamauchi (JP), Achilles i żółw, 2016, 14:05
Achilles i żółw to próba ukazania rzeczywistości z poziomu iPhone’a. Autor wciela się w awatara, pojawiającego się w grze Pokémon GO i Mapach Google. Praca nawiązuje do jednego z tzw. paradoksów Zenona z Elei, przedsokratesowego filozofa, ucznia Parmenidesa. Ten zestaw zagadnień filozoficznych łączy ukazanie trudności w rozumieniu czasu i przestrzeni; miał na celu udowodnienie, że wszelki ruch w świecie jest jedynie złudzeniem. Paradoks Achillesa i żółwia polega na ściganiu, szybszy biegacz nigdy nie może prześcignąć najwolniejszego, bo ścigający musi najpierw osiągnąć punkt, z którego ścigany już wyruszył, tak że powolniejszy ma zawsze pewne wyprzedzenie.
Shota Yamauchi (JP), urodzony w 1992, japoński artysta intermedialny. Absolwent School of Film and New Media, Tokyo University of the Arts. Jest laureatem wielu nagród, m.in. „Tomoya Watanabe awards” w ramach 20th Campus Genius Award (2015), MEC Award 2015, Takamatsu Media Art Festival (2015), Media Practice (2016), Culture and Arts Award „Ikuo Hirayama awards” (2016) i Tokyo Wonder Wall Award (2016). Jego prace były dwukrotnie prezentowane w Polsce: we Wrocławiu na wystawie „Syntetyczna natura” w ramach projektu Eco Expanded City (2016) oraz w Warszawie na wystawie „ćmy, kraby, fluidy” w Hali Koszyki (2016). Mieszka i pracuje w Yokohamie.
---------------------------
Andy Graydon (US), Clean Room Light Trap, 2016, 15:00
Clean Room Light Trap zabiera nas w wizualną podróż do kwatery głównej Instytutu Astronomii Uniwersytetu Hawajskiego: po lewej stronie ekranu widzimy, odbywający się w sterylnym pomieszczeniu proces konstrukcji teleskopu; po prawej, entomologa, budującego pułapkę świetlną na nocne owady, by zwabić je do badań. Napięcie pomiędzy naturalnymi i introdukowanymi gatunkami jest zestawione z debatą na temat lokowania obserwatoriów w obrębie świętych gór archipelagu Hawajskiego. Dynamiczne, odbywające się w rytm stroboskopu, zmiany obrazów tworzą jedną, dynamiczną przestrzeń. Zapis komputerowy naturalnych dźwięków obu środowisk buduje pejzaż dźwiękowy w skali mikro- i makrokosmosu.
Andy Graydon (US), urodzony w 1971, artysta amerykański, którego twórczość krąży wokół tematów związanych z nieobecnością i przemieszczeniem. Ukończył studia magisterskie na kierunku Radio, telewizja i film w Northwestern University. Jego prace dźwiękowe, filmy, instalacje medialne, fotografie i performansy były prezentowane na całym świecie, m.in. w New Museum, Art in General oraz Participant Inc. (wszystkie w Nowym Jorku), Berlinische Galerie (Berlin), Frye Museum (Seattle), Utah Museum of Contemporary Art (Salt Lake City), Kunsthalle Exnergasse (Wiedeń), the Honolulu Museum of Art (Hawaje), Bi-City Biennale of Urbanism/Architecture (Hongkong / Shenzhen), czy Galerie Stadtpark (Krems, Austria). Otrzymał wiele nagród, m.in. Rhizome Commission, a także stypendia Princess Grace Foundation i Laila Twigg-Smith Art Fund. Był uczestnikiem programów rezydencjnych, m.in. NKD Norwegian Artists’ Center (Norwegia), Artist-in-Residence Niederösterreich w Austrii, Q-O2 w Belgii oraz Center for Computer Music w Brooklyn College. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie.
-------------------------
Elena Artemenko (RU), Soft power, 2016, 10:09
Soft power to przewrotna metafora władzy; wizualizuje dwa rodzaje ruchów: „miękkie” gesty władzy i przymilne, acz precyzyjne, gesty podwładnego. Rekwizyty użyte w wideo – broń, flaga i ręka – zostały wykonane z silikonu, tj. materiału zbliżonego wyglądem do ludzkiego ciała. Akustyczne dźwięki altówki, perfekcyjna choreografia oraz przemyślane, cykliczne działania bohaterów wyobrażają przerażającą paradę sił, która stopniowo zamienia się w chaos.
Pracuje z wideo, rzeźbą i instalacją. Była nominowana do nagrody Kandinsky’ego (2012, 2013 i 2014); jest także laureatką I nagrody festiwalu filmowego Foresight w Halle (Saale, Niemcy, 2016), Best Russian Video Prize (2016) i honorowego wyróżnienia na International Video Art Festival “Now&After” (2014), a także zwyciężczynią programu Sharjah Art Foundation Production (2014). Uczestniczyła m.in. w Alternative Film/Video Festival (2016), Internationale Kurzfilmwoche Regensburg (2015), European Media Art Festival (2014) i innych międzynarodowych festiwalach i wystawach sztuki współczesnej w Rosji, Niemczech, Iranie, Norwegii, Szwecji, Serbii, Francji, Austrii, Kubie i Wielkiej Brytanii. Mieszka i pracuje w Moskwie.