Chór jest głównym bohaterem pięciu kompozycji Andrzeja Panufnika, które znalazły się w programie koncertu. Te dojrzałe i późne dzieła artysty (wszystkie powstały już w Anglii, dokąd twórca wyemigrował w 1954 roku) wykona Polski Narodowy Chór Młodzieżowy. Na organach zagra Roman Perucki, zaś pieczę nad całością przedsięwzięcia sprawować będą znakomici dyrygenci – Agnieszka Franków-Żelazny i Łukasz Borowicz, który zrealizował już świetnie przyjęty komplet nagrań utworów orkiestrowych tego kompozytora. Także ten koncert połączony będzie z nagraniem płyty, która stanie się ważnym uzupełnieniem panoramy muzyki polskiej XX wieku.

Koncert rozpocznie wykonanie Song to the Virgin Mary. Panufnik skomponował to dzieło w Twickenham w 1963 roku, a ponieważ jego dom był wówczas jeszcze w remoncie, twórca pracował w pobliskim St. Mary’s Church. Powstała prosta, ascetyczna i jednocześnie pełna napięcia pieśń modlitewna, w której artysta wykorzystał anonimowy łaciński wiersz polskiego średniowiecznego poety. Melodia, oparta na skali pentatonicznej, nawiązuje z jednej strony do chorału gregoriańskiego, a z drugiej do polskiej muzyki ludowej. Prayer to the Virgin of Skempe to kompozycja z 1990 roku. Wtedy właśnie poeta i tłumacz mieszkający w Londynie, Jerzy Pietrkiewicz, poprosił Panufnika o umuzycznienie jego wiersza. Zgodnie ze słowami kompozytora liryk „był tak piękny sam w sobie, że nie czułem, by moja muzyka mogła go ulepszyć. Dlatego, szanując słowa, umieściłem oryginalną wersję polską w muzycznych ramach, które, mam nadzieję, oddają jej intensywność i żarliwość”. Dzieło otwiera grany na organach wstęp, po nim zaś następuje recytacja wiersza, a dopiero wtedy rozbrzmiewa melodia ułożona do słów popularnej modlitwy Aniele, stróżu mój. W Invocation for Peace Panufnik wykorzystał materiał tematyczny pochodzący z powstałej jeszcze w Polsce w 1951 roku i wycofanej przez kompozytora Symfonii pokoju. W 1972 roku chór z Southampton zwrócił się do artysty z prośbą o napisanie dla niego dzieła, a twórca postanowił wrócić do swego dawnego utworu i podjąć na nowo temat pokoju. Tekst do istniejącej melodii napisała żona Panufnika, Camilla. Kompozytor tak skomentował swoją pracę: „Charakter zarówno muzyki, jak i tekstu jest religijny, ale bezwyznaniowy – [wyraża] dążenie do jedności ludzkości”.  

Universal Prayer to dzieło ukończone w 1969 roku, przeznaczone na cztery głosy solowe, trzy harfy, organy i chór. Ten rozbudowany, trwający ponad pół godziny utwór należy do najważniejszych w dorobku kompozytora – zarówno pod względem przesłania, jak i zaawansowanego języka muzycznego. Twórca wykorzystał wiersz osiemnastowiecznego angielskiego poety Alexandre’a Pope’a. Jest to muzyka kontemplacyjna, rozwijająca się powoli, ale nie pozbawiona też napięcia. Koncert zwieńczy Winter Solstice, kantata o tematyce bożonarodzeniowej. Kompozytor skomentował ją w następujący sposób: „Kiedy zostałem poproszony o skomponowanie bożonarodzeniowego utworu chóralnego, mój umysł natychmiast zwrócił się ku fascynującemu dualizmowi między wczesnym chrześcijaństwem a pogaństwem, zwłaszcza ścisłej paraleli zachodzącej między obchodami narodzin Chrystusa – Syna Bożego – a pogańskimi obchodami narodzin ich boga – Słońca – oba wydarzenia mają miejsce w tym samym momencie roku”. Solistom towarzyszy tu niewielki zespół złożony z trąbek, puzonów, kotłów i dzwonków.