Być może rzadko o tym pamiętamy, ale aż do zakończenia II wojny światowej jednym z najbardziej rozwiniętych ośrodków muzyki organowej w Europie był Gdańsk. Z troską o ten właśnie element kulturalnego dziedzictwa stolicy Pomorza związał swoją karierę tam urodzony organista Andrzej Szadejko. Ten znakomity muzyk, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku przewodniczył – nie tylko w tym mieście – odbudowie kilku historycznych organów. W programie jego recitalu obecne będą zatem wątki gdańskie, nawet szerzej – bałtyckie, ale nie zabraknie również utworów przywołujących ducha samego Johanna Sebastiana Bacha.

Z dorobku, jaki pozostawił po sobie barokowy mistrz, usłyszymy dzieło powstałe w okresie jego drugiego pobytu w Weimarze. Utrzymana w melancholijnym, elegijnym wręcz nastroju Fantazja c-moll BWV 537/I oparta jest na dwóch fundamentalnych motywach muzycznych. Jej ekspresyjne walory docenił sam Edward Elgar, który zorkiestrował utwór w latach 20. XX wieku. Uczniem Bacha, choć jedynie przez krótki czas, mógł być Johann Gottfried Müthel – twórca następnej kompozycji – który wiosną 1750 roku opuścił dwór księcia Meklemburgii-Schwerinu Chrystiana Ludwika II i udał do Lipska, by pobierać nauki u słynnego kantora kościoła św. Tomasza. Chory w tym czasie Bach zmarł jednak lipcu i nie wiadomo, czy zdołał przekazać cokolwiek Müthelowi. Nauczycielami ambitnego artysty byli potem jeszcze między innymi Hasse, Telemann czy syn Johanna Sebastiana – Carl Philipp Emanuel Bach. Ostatecznie Müthel osiadł w nadbałtyckiej Rydze, gdzie znalazł zatrudnienie jako kapelmistrz i organista. Repertuar pierwszej części koncertu uzupełni dzieło gdańskiego kompozytora, Andreasa Schadego, a także własne kompozycje Andrzeja Szadejki.

Druga część koncertu poświęcona będzie sztuce organowej w jej romantycznej odsłonie. Najpierw zabrzmi trzyczęściowa Sonata b-moll Aleksandra Karczyńskiego. Urodzony w Pelplinie na Pomorzu kompozytor prawie całe życie spędził w Stanach Zjednoczonych, na starość wrócił jednak w rodzinne strony. Najsłynniejszy w jego dorobku utwór – właśnie Sonata – porównywany bywa z dziełami Guilmanta czy Nowowiejskiego. Na zakończenie wieczoru powróci raz jeszcze, jak klamra, Johann Sebastian Bach. Tym razem jednak nie stanie się to za sprawą utworu samego barokowego mistrza, lecz dzięki Ferencowi Lisztowi, który złożył mu hołd, komponując Fantazję i fugę oparte na motywie muzycznym skonstruowanym z dźwięków odpowiadającym literom nazwiska artysty: B-A-C-H.