Czas na wielkie świętowanie. Kolejny sezon artystyczny Narodowego Forum Muzyki minie pod znakiem dziesiątych urodzin aż dwóch zespołów związanych ze stolicą Dolnego Śląska: Chórem NFM i Wrocławską Orkiestrą Barokową.

Od czasu swojego powstania Wrocławska Orkiestra Barokowa prowadzona jest przez wiolonczelistę i znawcę muzyki dawnej, Jarosława Thiela. Choć artyści w głównej mierze koncentrują się na muzyce barokowej, to ich repertuar obejmuje również dzieła późniejsze, sięgające aż do początku XIX stulecia. Zespół ma na swoim koncie liczne występy na międzynarodowych estradach, transmisje w zagranicznych rozgłośniach radiowych, a także doceniane przez krytyków płyty. Liczne osiągnięcia ma za sobą również Chór NFM, który w czasie swej dziesięcioletniej działalności wykonał ponad 200 koncertów w kraju i za granicą współpracując z wybitnymi zespołami i dyrygentami. Do jednego z jego największych sukcesów należy dwukrotne uczestnictwo w prestiżowym brytyjskim festiwalu BBC Proms.

Rozpoczynając jubileuszowe obchody, artyści wykonają dzieła wokalno-instrumentalne dwóch wybitnych twórców barokowych – Henry’ego Purcella i Johanna Sebastiana Bacha. Jubileusz zostanie rozpoczęty symbolicznie – ukłonem w stronę św. Cecylii, patronki muzyków. To właśnie do niej Purcell skierował aż cztery swoje ody. Najpopularniejsza z nich, Hail! Bright Cecilia, to perfekcyjna w koncepcji, wyróżniająca się na tle pozostałych kompozycja na cześć muzyki i wszystkich instrumentów. Zawiera też jeden najbardziej pomysłowych fragmentów chóralnych kompozytora: Soul of the World. Program koncertu uzupełnią dwie kantaty Bacha. Pierwsza, Zerreißet, zersprenget, zertrümmert die Gruft, prawdopodobnie po raz pierwszy wykonana została przez studentów Uniwersytetu w Lipsku z okazji imienin cieszącego się ogromną sympatią profesora – Augusta Friedricha Müllera. Druga, Nun ist das Heil und die Kraft, to dzieło wciąż pełne zagadek, budzące pytania bez odpowiedzi. Po dziś dzień nie wiemy, z jakiej okazji powstała – niektórzy podejrzewają, że jest jedną z części większego, zaginionego utworu.