Pierwszy międzynarodowy sukces Garrick Ohlsson odniósł jako osiemnastolatek, gdy w 1966 roku wygrał Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Ferruccio Busoniego. Dziś jest jednym z najbardziej cenionych na świecie pianistów, którego polska publiczność uwielbia za pełne charyzmy wykonania muzyki Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta i Aleksandra Skriabina.
Garrick Ohlsson cieszy się mianem nie tylko świetnego wirtuoza, lecz także pedagoga. Interesuje się również wykonawstwem historycznym i nieobce mu są tajniki instrumentów popularnych chociażby w romantyzmie. Swoją przygodę z fortepianem zaczął jako ośmiolatek, później kształcił się m.in. w prestiżowej Juilliard School. Wiedzę zdobywał od innych słynnych pianistów, takich jak chociażby Claudio Arrau. Jednym z przełomów w karierze Ohlssona było zwycięstwo w VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1970) – otrzymał wówczas również nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. Choć muzyka Chopina wciąż zajmuje szczególne miejsce w repertuarze pianisty, z powodzeniem wykonuje on też inne dzieła, czego dowodem jest rozbudowany program recitalu, z jakim wystąpi w Narodowym Forum Muzyki.
Niezwykłe spotkanie z muzyką w wykonaniu Ohlssona rozpocznie Sonata fortepianowa A-dur op. 101 nr 28 Ludwiga van Beethovena. Dzieło powstało u progu romantyzmu i otwiera serię ostatnich, wyjątkowych utworów autorstwa tego kompozytora – bardziej osobistych, będących wynikiem jeszcze większej swobody w traktowaniu norm klasycznych spod znaku twórczości Haydna i Mozarta. Szczególne miejsce w programie wieczoru zajmą dzieła Aleksandra Skriabina – jednego z największych innowatorów muzyki przełomu XIX i XX stulecia. Kształcący się pod wpływem dzieł Chopina rosyjski kompozytor szybko stworzył swój oryginalny język muzyczny. Ciekawym jest, że poza orkiestrą Skriabina interesował artystycznie jedynie fortepian. Etiudy, preludia i sonaty na ten instrument powstały na początku kariery kompozytora i niewątpliwie pomogły mu w osiągnięciu międzynarodowego sukcesu.
W finale koncertu usłyszymy przedostatnią sonatę fortepianową Franza Schuberta – dzieło młodego wówczas kompozytora, który mimo nieprzychylności losu z pogodą ducha spoglądał w przyszłość.