„Kompozycja wspólnego świata nie jest już dana z góry i dlatego powinna być przedmiotem dyskusji. Jedynym sposobem odnalezienia w ramach kolektywu jakiejś interesującej z punktu widzenia życia publicznego materii pierwotnej jest uznanie go za zrzeszenie bytów mających zdolność mówienia" (Bruno Latour, Polityka natury).
To właśnie ta (niesłyszalna - bez wzmocnienia - przez ludzkie ucho) zdolność porozumiewania się za pomocą dźwięków przez mrówczy Superorganizm, zbudowała relację międzygatunkową pomiędzy naszym światem dźwiękowym a królestwem mrówek. To symbiotyczność tworzenia która nie ma jedynie ludzkiego autora.
W projekcie SHMIB pozycja ludzka wkracza w obszar partycypacyjny gdzie interaktywność zyskuje na nowych znaczeniach i zachodzi w relacji jeden do jeden pomiędzy aktorami ludzkimi i nie-ludzkimi.
SHMIB to próba scalenia dwóch światów Umwelten (od Jakoba von Uexküll), czyli symbiotyczne połączenie dwóch środowisk w jedno królestwo.
SHMIB to wyzwolenie ludzkiego kompozytora z niewoli indywidualnego gustu i tradycyjnych konwencji.
SHMIB to koniec dominacji człowieka jako pana natury i technologii, gdyż podział na naturę i kulturę jest bodaj największym błędem współczesnego świata.
SHMIB to muzyczna konsekwencja projektu "Symbiotyczność tworzenia" zapoczątkowanego przez Elvina Flamingo w roku 2012 i przewidzianego do około roku 2034.