Podczas koncertu będziemy mieli okazję wysłuchać dwóch kantat Jana Sebastiana Bacha w wykonaniu Wrocłąwskiej Orkiestry Barokowej pod kierownictwem Zbigniewa Pilcha: Liebster Gott, wenn werd ich sterben? BWV 8 oraz Wer weiß, wie nahe mir mein Ende? BWV 27. Autorem tekstu wykorzystanego w pierwszym z tych utworów jest Caspar Neumann (1648–1715), wyjątkowa postać związana z Wrocławiem. Był on ojcem statystyki demograficznej, człowiekiem nauki i sztuki, zafascynowanym tematem śmierci. Podchodził do niego wieloaspektowo. Z jednej strony umieranie stanowiło dla niego egzystencjalny dramat, z drugiej przedmiot naukowego namysłu pod postacią zagadnienia umieralności. Dał się poznać światu jako autor tekstów skłaniających do refleksji nad życiem i wyzbycia się lęku przed śmiercią, a także jako twórca projektu funduszy emerytalnych (we współpracy z Edmondem Halleyem) opracowanego na podstawie danych o społeczności Wrocławia. Zatem Neumann połączył w swojej działalności zarówno indywidualny, prywatny wymiar śmierci ze sferą publiczną pod postacią bio- i tanatopolityki. Przypomnienie postaci wrocławskiego uczonego akurat teraz nie jest przypadkowe, wszak czas pandemii sprawił, że tematy te znów stały się kwestią nie tylko istotną, ale też widoczną w przestrzeni medialnej.
Projekt – obejmujący wystawę „Psychopomp”, koncerty i konferencję – został przygotowany przez doktora Grzegorza Joachimiaka (pomysłodawcę przedsięwzięcia) i profesora Łukasza Huculaka, członków wrocławskiej Akademii Młodych Uczonych i Artystów, przy wsparciu wrocławskich uczelni oraz Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.