Hartmut Rohde, fot. Łukasz Rajchert
Hartmut Rohde

Hartmut Rohde prowadzi klasę altówki na Universität der Künste w Berlinie (od 1993 r.), jest także wykładowcą i członkiem honorowym Royal Academy of Music w Londynie. Od 2014 r. piastuje stanowisko dyrektora artystycznego i dyrygenta NFM Leopoldinum – Orkiestry Kameralnej, ponadto współpracuje z orkiestrą kameralną działającą w ramach Letniej Akademii w Cervo, Orkiestrą Kameralną Universität der Künste w Berlinie i Sinfonie Orchester Biel Solothurn.

Rohde należy do grona najlepszych altowiolistów w Europie. Jest szczególnie ceniony przez publiczność za wyjątkowe brzmienie, różnorodność języka muzycznego, a także umiejętność poruszania się w różnych stylach muzycznych, począwszy od muzyki baroku po twórczość kompozytorów współczesnych, z których wielu zadedykowało mu swoje utwory (Brett Dean, Søren Nils Eichberg, Kryštof Mařatka, Jeajoon Ryu, David Philip Hefti, Olli Mustonen).
Jest członkiem-założycielem koncertującego na całym świecie Mozart Piano Quartet. Jako kameralista współpracuje m.in. z Davidem Geringasem, Janine Jansen, Jörgiem Widmannem, Larsem Vogtem, Laumą Skride, Ianem Fountainem oraz Eleną Bashkirową.
Koncertował podczas Berliner Festspiele, Schleswig-Holstein Musik Festival, Ravinia Festival, Jerusalem International Chamber Music Festival i Spannungen Heimbach Festival. Występował w takich salach, jak Carnegie Hall, Wigmore Hall, Seoul Arts Center, paryskim Luwrze, Concertgebouw w Amsterdamie i Beethovenhalle w Bonn.

Jako solista współpracował z wieloma orkiestrami, w tym ze Staatskapelle Weimar, NDR Radiophilharmonier Hannover, Münchner Symphoniker, Litewską Orkiestrą Kameralną czy Kammerorchester Basel, grając pod dyrekcją takich dyrygentów, jak Kent Nagano, George Alexander Albrecht, Paavo Järvi, Massimo Zanetti i Michael Sanderling.
Artysta brał udział w licznych nagraniach radiowych i płytowych, m.in. dla EMI Classics, Decca, BMG/Sony, MDG, CPO i Naxos. W 2004 r. został uhonorowany Supersonic Award magazynu „Pizzicatoˮ.Hartmut Rohde gra na altówkach Giuseppe Fioriniego z 1899 r. oraz Michaela Ledfussa z 2002 r.

UWAGA! Ten serwis używa cookies.

W naszym serwisie stosuje się pliki cookies, które są zapisywane na dysku urządzenia końcowego użytkownika w celu ułatwienia nawigacji oraz dostosowania serwisu do preferencji użytkownika. Szczegółowe informacje o plikach cookies znajdziesz w Polityce Prywatności. Czytaj więcej…

Rozumiem
Newsletter Melomana
Zapowiadamy nowe koncerty, przypominamy o starcie sprzedaży biletów, dajemy znać o ostatnich wolnych miejscach
Zapisz się