Concha Buika

Nieustraszona w życiu i w tworzeniu muzyki. To właśnie Buika, kobieta obdarzona zmysłowym, rozmarzonym głosem osiągającym rozpalającą wysokość. Buika to piosenkarka, autorka tekstów, producentka muzyczna, pisarka i poetka, której nie tylko udało się przetrwać, ale także rozwinąć skrzydła i zaznaczyć swoją obecność.  Zarówno krytycy, media, jak i fani zdali sobie sprawę, że Buika wymyka się oczekiwaniom i burzy konwencje. Jest artystką kontynuującą tradycje tych wybranych wykonawców, których na wyżyny wyniósł ich głos, charyzma i umiejętność zawładnięcia sceną. Często w tym kontekście padają nazwiska Niny Simone, Chaveli Vargas i Cesarii Evory. Wokal Buiki porusza emocje, słowa jej piosenek uderzają prosto w serce, a jej obecność zachwyca.

Nikt nie przypuszczał, że María Concepción Balboa, urodzona w Palma de Mallorca w Hiszpanii jako dziecko afrykańskich rodziców, stanie się tak uderzającą i przekonującą artystką, bez względu na używany przez nią język. Na swojej nowej płycie Vivir Sin Medio po raz pierwszy w karierze większość piosenek Buika śpiewa nie po hiszpańsku, a po angielsku, często używając obu języków na raz.
Jak przystało na osobę, która ostatnie dziesięć lat swojego życia spędziła, przemierzając świat wzdłuż i wszerz, płyta Buiki Vivir Sin Miedo (Warner) to połączenie doświadczeń, uczuć, lekcji, namiętności i rytmów zawartych w kreatywnym DNA artystki.

Buika jest autorką dziewięciu z dziesięciu piosenek składających się na album. Płytę wzbogacają elementy reggae, ragga, flamenco, r&b, afrobeatu i gospel oraz udział gości: Meshell Ndegeocello, Jasona Mraza i producenta Martina Terefe (Mary J. Blige, Mutya Buena, Coldplay), a także hiszpańskiego artysty undergroundowego, legendy flamenco Potito.
W ciągu wielu lat swojej działalności Buika współpracowała z najlepszymi DJ-ami, piosenkarzami i muzykami na świecie, do których można zaliczyć, między innymi, Anoushkę Shankar, Seala, Nelly Furtado, Pata Metheny’ego, Chicka Coreę i Nitina Sawhneya. W 2011 roku wynikiem współpracy z Pedro Almódovarem przy filmie La Piel Que Habito (Skóra, w której żyję) była niezwykła ścieżka dźwiękowa.

Mówi się, że Buika w swojej twórczości łączy różne style z pełnymi emocji tekstami i złamaną zmysłowością głosu. Świadczą o tym liczne nagrody i wyróżnienia, w tym nominacje do nagrody Latin Grammy w kategoriach Najlepszy album i Najlepsza produkcja za Niña de Fuego (specjalne, dwupłytowe wydanie, zawierające pierwsze wiersze Buiki – Warner, 2008). Nagrodę Latin Grammy artystka dostała za album El Último Trago, a jej ostatnia płyta La Noche Más Larga, pierwsza, na którą napisała ponad połowę piosenek, była nominowana do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy album – jazz latynoamerykański.
Buika, umieszczona przez National Public Radio (NPR) na liście 50 najlepszych wokalistów wszechczasów i nazwana przez nich „głosem wolności”, doskonale daje sobie radę, wykonując piosenki we własnym stylu. „Nadzieja jest dla tych, którzy czekają, ja mam wiarę. Już się nie boję, nie boję się siebie, własnych spraw, własnego strachu. Nie boję się absolutnie niczego i to właśnie jest muzyka” – mówi mieszkająca w Miami artystka.
Udało jej się to osiągnąć dzięki głosowi. Swoim stylem życia udowadnia prawdziwość słów Niny Simone: „Powiem ci, czym jest dla mnie wolność – to brak strachu”.

UWAGA! Ten serwis używa cookies.

W naszym serwisie stosuje się pliki cookies, które są zapisywane na dysku urządzenia końcowego użytkownika w celu ułatwienia nawigacji oraz dostosowania serwisu do preferencji użytkownika. Szczegółowe informacje o plikach cookies znajdziesz w Polityce Prywatności. Czytaj więcej…

Rozumiem
Newsletter Melomana
Zapowiadamy nowe koncerty, przypominamy o starcie sprzedaży biletów, dajemy znać o ostatnich wolnych miejscach
Zapisz się