Wybitny polski trębacz jazzowy Piotr Schmidt po sukcesie płyty Komeda Unknown 1967 nie zwolnił tempa i rok po premierze „nieznanego Komedy” zaprezentował światu szesnasty autorski album – Hearsay (SJRecords, 2023). Młody jazzman postanowił potraktować to jako idealną okazję do spotkania się na scenie z wyjątkowymi postaciami polskiego i zagranicznego jazzu.
Komeda Unknown 1967
Kiedy świat myślał, że z twórczością Komedy zrobiono już wszystko, niespodziewanie, pod wrażeniem płyty Tribute to Tomasz Stańko (SJRecords, 2018), do Piotra Schmidta zwrócił się Krzysztof Balkiewicz – prezes Stowarzyszenia Opieki Nad Spuścizną Krzysztofa Komedy – który przekazał mu sześć odnalezionych w archiwum i nieopublikowanych dotąd kompozycji tuza Polish Jazzu. Te utwory miały znaleźć się na płycie Moja słodka europejska ojczyzna, jednak finalnie się na niej nie ukazały i przepadły… Do momentu, kiedy na warsztat wziął je właśnie Piotr Schmidt. Trębacz owe znaleziska zaaranżował i wydał w 2022 roku na albumie Komeda Unknown 1967. Jak przekonuje sam Balkiewicz: „Piotr Schmidt wraz z przyjaciółmi oddał hołd Krzysztofowi Komedzie w dziewięćdziesiątą rocznicę jego śmierci w sposób absolutnie genialny. Wydaje się, że nasza europejska ojczyzna czekała na tę muzykę”.
Hearsay
Album zrodził się w tym samym czasie co Komeda Unknown 1967. A przynajmniej materiał na tę płytę został zarejestrowany podczas tej samej sesji nagraniowej. Pokazuje ona jednak nowy kierunek w twórczości Piotra Schmidta, który objawia się pewnym eklektyzmem dwóch muzycznych światów, w których trębacz uczestniczył do tej pory równolegle. Tytułowa „pogłoska” ujawnia jednak słuchaczowi właściwy sens tej muzyki. Na nowy album Schmidta składają się opowieści, które krążą wokół artystów, ich życia i dokonań, ale nie tylko. Hearsay odnosi się do zasłyszanych informacji bez potwierdzenia, które często prowadzą do nieporozumień i zafałszowanego postrzegania rzeczywistości. Ta muzyka staje się dla Piotra przestrzenią do starcia się z tymi pogłoskami za pośrednictwem muzyki, by finalnie spróbować dotrzeć do obiektywnej prawdy. Z jakimi pogłoskami zmierzą się Piotr Schmidt International Sextet i goście podczas koncertu w NFM?
Aaron Parks to wybitny amerykański pianista jazzowy, urodzony w 1983 roku w Seattle, którego kariera muzyczna rozkwitła dzięki współpracy z trębaczem Terencem Blanchardem. Już w wieku czternastu lat rozpoczął edukację na University of Washington, by wkrótce przenieść się do Manhattan School of Music w Nowym Jorku, gdzie studiował pod okiem znanego pianisty Kenny'ego Barrona. Przełom w jego karierze nastąpił, gdy w wieku osiemnastu lat dołączył do zespołu Blancharda, z którym nagrał cztery albumy, w tym nagrodzony Grammy A Tale of God’s Will (A Requiem for Katrina).
Parks zyskał uznanie nie tylko jako członek zespołu Blancharda, ale także jako wszechstronny sideman, współpracując z takimi artystami jak Christian Scott, Kendrick Scott, Gretchen Parlato, a także będąc częścią kwartetu James Farm razem z Joshuą Redmanem. Warto zauważyć, że jego solowa kariera również rozwijała się dynamicznie; Parks wydał swoje pierwsze cztery albumy w wytwórni Keynote Records między 1999 a 2002 rokiem. W wytwórni Blue Note zadebiutował w 2008 roku albumem Invisible Cinema, którym podbił serca fanów jazzu na całym świecie, a później wydał m.in. dwa albumy dla ECM.
Aaron Parks jest uznawany za jednego z najbardziej wpływowych pianistów jazzowych swojego pokolenia. Jego muzyka, charakteryzująca się subtelnym połączeniem tradycji z nowoczesnością, odzwierciedla wpływ Alice Coltrane i Shirley Horn, podkreślając znaczenie przestrzeni i subtelności w kompozycji i improwizacji. Wkład Parksa w światową scenę jazzową jest niezaprzeczalny. Jego unikatowy styl i wszechstronność, zarówno w roli lidera zespołu, jak i akompaniatora, sprawiają, że jest ceniony przez szerokie grono słuchaczy i muzyków. Aaron Parks inspiruje kolejne pokolenia jazzmanów, łącząc w swojej muzyce piękno z absurdem, co czyni go jednym z najciekawszych pianistów swojej ery.
Mino Cinelu to francuski muzyk specjalizujący się w grze na instrumentach perkusyjnych, kompozytor i producent muzyczny mieszkający na stałe w Nowym Jorku.
Światową sławę perkusjonalisty zyskał w roku 1981, biorąc udział w trasie koncertowej Milesa Davisa (wówczas pierwszej po pięcioletniej przerwie) oraz tworząc wraz z Alem Fosterem i Marcusem Millerem sekcję rytmiczną na podwójnym albumie Davisa We Want Miles, który był zapisem z kilku koncertów z tej trasy. W tym okresie współpracował też z Weather Report, m.in. na płycie Sportin’ Life oraz This Is This!, grając również na gitarze.
Występował z wieloma uznanymi artystami i zespołami jazzowymi oraz popowymi, jak m.in. Dizzy Gillespie, Gil Evans, Pat Metheny, Cassandra Wilson, Herbie Hancock, Wayne Shorter, Branford Marsalis, Al Di Meola, Paquito D’Rivera. Jest dwukrotnym zdobywcą nagród Grammy. W Polsce współpracował m.in. z Anną Marią Jopek, Leszkiem Możdżerem czy Markiem Napiórkowskim.
Adam Bałdych – wybitny skrzypek i kompozytor. Ukończył z wyróżnieniem studia na Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 2012 roku związany jest z wydawnictwem ACT.
Nazywany „cudownym dzieckiem skrzypiec”, karierę rozpoczął w wieku czternastu lat. Szybko został okrzyknięty innowatorem łączącym dokonania muzyki poważnej i współczesnego języka skrzypcowego z improwizacją.
W krótkim czasie stworzył własny styl, który stał się inspiracją dla nowej generacji improwizujących skrzypków. Swoją muzykę prezentował na najważniejszych festiwalach jazzowych i w prestiżowych salach koncertowych m.in. w: Polsce, Niemczech, Korei Południowej, Chinach, Japonii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Austrii, Islandii, Portugalii, Azerbejdżanie, Holandii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Włoszech, Hiszpanii i Indonezji.
Koncertuje i nagrywa z wybitnymi artystami, takimi jak: Leszek Możdżer, Yaron Herman, Joachim Kuhn, Helge Lien, Aaron Parks, Lars Danielsson, Nils Landgren, Iiro Rantala, Marius Neset, Jacob Karlzon czy Billy Cobham.
Piotr Schmidt – urodzony w 1985 roku trębacz jazzowy, producent muzyczny, lider zespołów, wydawca, adiunkt na wydziale Jazzu PWSZ w Nysie. Przez dziesięć lat wykładał na wydziale Jazzu AM w Katowicach. Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach, na której w 2016 roku uzyskał tytuł doktora w dziedzinie sztuk muzycznych. Piotr Schmidt to topowy trębacz polskiego jazzu. Jest stypendystą University of Louisville 2006, ponadto w okresie debiutanckim w latach 2006 –2010 zdobył wiele indywidualnych nagród.
Posiada na swoim koncie szesnaście autorskich płyt. Od 2011 roku regularnie notowany jest na podium w kategorii Najlepszy Trębacz Roku w ankiecie Jazz Top magazynu „Jazz Forum”. W 2023 roku zajął pierwsze miejsce.
Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Leszek Możdżer, Mino Cinelu, Mietek Szcześniak, Kuba Badach, Ewa Bem, Krystyna Prońko, Ten Typ Mes, Miuosh, Walter Smith III, Matthew Stevens, Alex Hutchings, Harish Raghavan, Ernesto Simpson, Jonathan Barber, Zbigniew Namysłowski, Jan Ptaszyn Wróblewski, Włodzimierz Nahorny, Wojciech Karolak, Henryk Miśkiewicz, Maciej Sikała, Mariusz Bogdanowicz, Wiesław Pieregorólka, Grzech Piotrowski, Wojciech Niedziela, Wojciech Myrczek, Apostolis Anthimos, Marek Napiórkowski, Dominik Wania, Paweł Kaczmarczyk czy Paweł Tomaszewski.
(...) Młody artysta porwał publiczność, a brzmienie jego trąbki okazało się absolutnie niepowtarzalne. (...) Piotr Schmidt jest artystą niezwykłym i najciekawszym trębaczem młodego pokolenia. Jego flagowy album „Tribute to Tomasz Stańko” lokuje go w gronie najważniejszych pretendentów spuścizny legendarnego trębacza. Ale także otworzył drogę do „złotej kolekcji” polskiego jazzu i prestiżowych estrad.
Dionizy Piątkowski, „Era Jazzu”
Piotr Schmidt to trębacz jazzowy, a zarazem kompozytor, aranżer o wyjątkowej smykałce do reinterpretowania, muzyk z bardzo otwartą głową pełną niezwykłych pomysłów, dźwiękowy erudyta a zarazem bardzo pokornie odnoszący się do muzycznej tradycji polskiej i światowej muzyki jazzowej.
Adam Dobrzyński, dziennikarz radiowy
Wydane w minionych latach płyty kwartetu Piotra Schmidta usytuowały tego świetnego trębacza – i szalenie ciekawego kompozytora – w kręgu najoryginalniejszych twórców na polskiej scenie jazzowej.
Tomasz Janas, IKS / Poznań
(...)Piotr Schmidt jest obecnie jednym z najbardziej twórczych polskich muzyków. W czerwcu 2024 kończy 39 lat, a najnowszy album jest już szesnastym w jego artystycznym dorobku. I - podobnie jak poprzednie - znakomitym! O uznaniu tego albumu świadczą świetne recenzje, ale też zwycięstwo w wielu ankietach na najlepszą płytę jazzową minionego roku w Polsce. (...) W moim przekonaniu niewiele jest w polskim jazzie płyt, na których zespół brzmi w sposób aż tak jednolity, spójny jak na „Hearsay”. Piotr Schmidt Music osiągnął w tym prawdziwe mistrzostwo. (...)
Mirek Dziewa, audycja „Bliżej Jazzu” (Radio Nadzieja).
Bilet VIP obejmuje udział w specjalnym spotkaniu bankietowym po koncercie z udziałem artystów, sponsorów i mecenasów koncertu.
Dla osób z biletami VIP spotkanie po koncercie odbędzie się w Klubokawiarni Mleczarnia (ul. Pawła Włodkowica 5, 50-072 Wrocław). Wstęp z biletami.