Jazz przez dziesięciolecia był wyrazem buntu i niezłomnej walki z systemem. Rap zaś jako część kultury hip-hop przez lata ukształtował odrębny światopogląd i niezależność, stając się głosem najpierw zbuntowanej Ameryki, potem całego świata. Dowodem na fantastyczne współgranie tych dwóch gatunków muzycznych będzie koncert Urban Jazz Night.

We Wrocławiu wystąpią dla Państwa:

EABS – wrocławska grupa, która od 2012 pracuje nad koncepcją „rekonstrukcji z dekonstrukcji”, redefiniując często klasyki sprzed kilkudziesięciu lat i zderzając je z najnowszymi gatunkami współczesnej muzyki miejskiej, tworząc zupełnie nową jakość oraz autorskie brzmienie. Wielu powie, że to już nie jest jazz, ale czasami trzeba coś zburzyć, by na starych fundamentach stworzyć coś zupełnie nowego. O unikalności EABS decyduje jednak nie tylko instrumentalna maestria i aktualność języka ich wypowiedzi, ale również hip-hopowa proweniencja oraz społeczno-polityczne zaangażowanie.

Adam Bałdych – jego muzyka nie zna granic estetycznych. Skrzypek i kompozytor zdobył uznanie całej Europy zarówno jako świetny improwizator, odkrywający kompletnie nowe przestrzenie dla wiolinistyki. To autentyczna osobowość, która potrafi wejść w dialog z artystami ze świata muzyki poważnej, popu czy indie. Towarzyszyć mu będzie Helge Lien – norweski pianista jazzowy i kompozytor.

Błażej Król – to artystyczny fenomen. Nie boi się mieszać elektroniki, piosenki poetyckiej i muzyki alternatywnej. Tworzy znakomitą mieszankę, jedyną w swoim rodzaju. Jakub Żulczyk napisał o nim:
„Na tle tej mieszanki wychwytuję jakąś esencję egzystencjalnej rozterki współczesnego trzydziestolatka – duszę i nerwy potrzaskane przez złe relacje międzyludzkie, jeszcze gorsze narkotyki, codzienny niepokój. Nie wiem jak Państwo, ja kupuję to w całości, a nawet odrobinę się identyfikuję”.

Łona x Konieczny x Krupa – to kooperacja szczecińskiego rapera z muzykami składu Siema Ziemia. Ich debiutancki materiał TAXI opowiada o świecie widzianym zza szyby taksówki i jest zapisem transformacji kulturowej ostatnich trzech dekad. Łona przygląda się społecznym nastrojom z uważnością dokumentalisty, w tekstach sięga po autentyczne historie taksówkarzy, taksówkarek i ich pasażerów. Są tu więc elementy reportażu, jest osobista refleksja o świecie, jest wreszcie poetyka nocy obecna w intrygującej muzyce Koniecznego i Krupy.