Diego el Cigala łączy tradycję z nowoczesnością, flamenco z innymi gatunkami i jazzową improwizacją. Cytując Picassa, mawia: „Nie szukam, znajduję” i prowadzi słuchaczy przez nieznane muzyczne meandry, hipnotyzując jednocześnie charakterystycznym, metalicznym głosem. Zapraszamy w tę tajemniczą i egzotyczną podróż.
Diego el Cigala – a właściwie Diego Ramón Jiménez Salazar – to jeden z najbardziej cenionych na świecie wokalistów flamenco. Paco de Lucia nazwał go „najważniejszym głosem flamenco naszych czasów”, a Camarón de la Isla nadał mu pseudonim „El Cigala”. Charyzmatyczny artysta zawita do Polski z materiałem z najnowszej, czternastej płyty Obras Maestras (Arcydzieła). Jego śpiew i kwintesencja flamenco w czasie dwudziestu pięciu lat kariery El Cigala stworzyły swego rodzaju pomost pomiędzy tą muzyką a najpopularniejszymi gatunkami twórczości latynoamerykańskiej, jak bolero, tango, muzyka kubańska czy salsa. Nikt wcześniej tego nie dokonał i to właśnie czyni go wyjątkowym.
El Cigala brał udział w licznych projektach i dzielił scenę z wieloma cantaorami oraz muzykami, jak: Enrique Morente, José Mercé, Parrita, Gerardo Nuñez, Tomatito, Ketama, Vicente Amigo, Montse Cortés i Elena Andújar. Największą sławę przyniósł mu album Lágrimas Negras (2003), który odniósł międzynarodowy sukces, a został nagrany z kubańskim pianistą Bebo Valdésem. Po prezentacji płyty w Gusman Theatre w Miami prasa określiła Valdésa „żywym klasykiem muzyki kubańskiej”, a Diega –„Sinatrą flamenco”.
Na Arcydzieła składa wiele piosenek, które powstały w pierwszej połowie XX wieku i zdobyły popularność w drugiej połowie tego stulecia. Jest to hołd złożony autorom oraz wykonawcom – nie zawsze znanym. Tym samym Diego prezentuje kompozycje, które docenią koneserzy gatunku, lecz zaprasza też do poznawania klasyków – najpopularniejszych utworów latynoamerykańskich z ostatnich stu lat. Podczas koncertu w Polsce usłyszymy nie tylko utwory z Obras Maestras, ale również znane i lubiane dzieła z wcześniejszych albumów.