Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina odbywający się w Warszawie to jedno z najważniejszych wydarzeń muzycznych na świecie. Od 1927 roku przyciąga młodych pianistów z całego globu, a jego laureaci – jak Maurizio Pollini, Martha Argerich, Krystian Zimerman, Rafał Blechacz czy Bruce Liu – często nim rozpoczynają błyskotliwe, międzynarodowe kariery. Brali w nim udział także tacy artyści, jak Ivo Pogorelich czy Dymitr Szostakowicz, choć nie zdobyli oni głównych nagród. W NFM usłyszymy na żywo tegoroczną zwyciężczynię lub zwycięzcę prestiżowego konkursu. To wyjątkowa okazja, by poznać artystkę bądź artystę stojących u progu wielkiej drogi – w repertuarze, który wymaga nie tylko wirtuozerii, ale przede wszystkim głębokiego rozumienia stylu i ducha muzyki Fryderyka Chopina.

Twórczość polskiego kompozytora stanowi osobny świat pełen subtelnych emocji, poetyki i form. Choć często są one zakorzenione w klasycznych wzorcach, opierają się na indywidualnych rozwiązaniach. Chopin techniczne zaawansowanie swoich dzieł dopełniał niezwykłą wrażliwością: liryzm przeplata się w nich z dramatem, a najprostszy gest może poruszyć głębiej niż wirtuozeria. Artysta pełnymi garściami czerpał z muzyki wokalnej – uwielbiał zarówno włoskie opery, jak i ludowe pieśni, a elementy te łączył ze śmiałą harmonią oraz wyrafinowaną ornamentyką. Jego muzyka mówi językiem emocji, ale nie popada w patos – raczej sugeruje niż narzuca, opowiada bardziej niż ilustruje.

Podczas recitalu usłyszymy zapewne utwory reprezentujące różne etapy twórczości kompozytora – być może pojawią się wczesne lub późne nokturny, błyskotliwe etiudy, preludia, ballady, w których epickość spotyka się z dramatycznym napięciem, być może późne mazurki – jedne z najbardziej intymnych i osobistych dzieł Chopina, a może będzie to któraś z sonat lub jeden z samodzielnych utworów – Barkarola Fis-dur lub Berceuse Des-dur. Repertuar – choć jeszcze nieznany – na pewno pokaże wszechstronność zarówno twórcy, jak i wykonawcy lub wykonawczyni. Nowy laureat bądź laureatka Konkursu Chopinowskiego stanie przed publicznością w symbolicznym momencie – jako spadkobierca czy spadkobierczyni wielkiej tradycji i zarazem twórca lub twórczyni własnej interpretacyjnej drogi. Będzie to spotkanie z muzyką, która nie przestaje poruszać kolejnych pokoleń słuchaczy.