Wszyscy pamiętają Józefa Elsnera jako odkrywcę talentu Fryderyka Chopina. Niektórzy – jako kompozytora preromantycznego, który promował polski styl narodowy bazujący na rodzimym folklorze. Tylko nieliczni kojarzą go z Wrocławiem. A to właśnie tu mieszkał i pobierał nauki muzyczne przez osiem lat. Dlatego też koncert prezentujący twórczość kameralną Józefa Elsnera, wykonywaną na instrumentach historycznych, został włączony do cyklu „1000 lat muzyki we Wrocławiu”.
Przyszły kompozytor, pedagog i organizator życia muzycznego od 1781 roku związany był z wrocławskim klasztorem dominikanów oraz jezuickim Gimnazjum św. Macieja, gdzie przyuczał się do śpiewu chóralnego. W późniejszych latach piękny głos utorował mu drogę do dobrze przyjmowanych występów solowych. We Wrocławiu Elsner zaznajamiał się też z tajnikami basu cyfrowanego, stał się adeptem gry na skrzypcach, a także podjął pierwsze próby kompozytorskie. Jako młodzieniec zasilił szeregi studentów teologii miejscowego uniwersytetu (nie dziwi zatem, że koncert jemu poświęcony odbędzie się w uniwersyteckim Oratorium Marianum!). Długo jednak nie zagrzał miejsca na tym fakultecie, wkrótce marzenie o zawodzie lekarza zagnało go bowiem aż do Wiednia. Karierze muzycznej na dobre poświęcił się dopiero wówczas, gdy przeniósł się do Polski: wpierw do Lwowa, potem do Warszawy.
To właśnie w tych ośrodkach powstały kompozycje, które zabrzmią podczas czwartkowego koncertu: Trio B-dur oraz Sonata F-dur na skrzypce i fortepian, napisane w 1798 roku, w okresie pobytu we Lwowie, oraz dwa dzieła z czasów warszawskich: Rondo à la Mazurek C-dur z1803 roku oraz Kwartet fortepianowy Es-dur z roku 1800. Słuchanie tych przejrzystych, niestety rzadko dziś wykonywanych, utworów dostarcza odbiorcom najprawdziwszej przyjemności.