Surrealistic Five to zespół łączący młodych i ambitnych muzyków związanych z Akademią Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy i Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Poszczególni członkowie kwintetu od lat występują jako soliści i kameraliści podczas licznych festiwali muzycznych, a także osiągają sukcesy w konkursach. Swoimi dotychczasowymi występami udowodnili, że doskonale odnajdują się w repertuarze różnych epok. Co więcej, w repertuarach swych koncertów wiele miejsca poświęcają muzyce współczesnej oraz propagowaniu twórczości działających obecnie polskich kompozytorów. Jednak Surrealistic Five to przede wszystkim artyści, którzy postanowili połączyć swe siły w ramach muzyki kameralnej – swojej wspólnej pasji. Pragną dzielić się nią ze słuchaczami, zapraszając ich do niezwykłego i budzącego zachwyt świata muzyki.

Program, który tego wieczoru zaproponuje melomanom Surrealistic Five, jest konfrontacją tradycji ze współczesnością. Usłyszymy m.in. Kwintet fortepianowy Es-dur Roberta Schumanna – utwór doskonale wpisujący się w styl muzyki romantyzmu. To właśnie w XIX wieku coraz chętniej komponowano dzieła przeznaczone do wspólnego muzykowania w gronie rodziny i przyjaciół. Chętnie wykorzystywano w nich również fortepian, którego ewolucja była jednym z technologicznych osiągnięć epoki. Kwintet fortepianowy Schumanna nie tylko wyróżnia się na tle dzieł innych kompozytorów romantycznych, lecz także jest uznawany za najlepsze dzieło kameralne tego twórcy. Schuman zadedykował je swojej żonie, Clarze, która znalazła się w gronie muzyków wykonujących je po raz pierwszy. Co więcej, to właśnie ten utwór zabrzmiał na prywatnym koncercie w domu ojca Clary, gdy córka odwiedziła go, aby pogodzić się z nim po długim konflikcie spowodowanym małżeństwem z Schumannem. Ślub odbył się mimo braku przychylności ojca, co spowodowało znaczne pogorszenie relacji rodzinnych.

W programie koncertu odnajdziemy również nazwisko innego, niezwykle wpływowego w romantyzmie kompozytora, jakim był Franz Schubert. Jego Adagio i Rondo concertante F-dur powstało najprawdopodobniej w 1816 roku. Trwająca około kwadrans, dwuczęściowa kompozycja, wedle przypuszczeń, była prezentem dla brata Therese Grob, wybranki serca Schuberta. Dzieło to, choć zostało napisane na kwintet fortepianowy, wyróżnia się wyjątkowym, niemalże solistycznym potraktowaniem partii powierzonej pianiście.
Kontrastem dla utworów romantycznych będzie tego wieczoru wykonanie kwintetu smyczkowego Schizofonia autorstwa Zbigniewa Bargielskiego – polskiego twórcy związanego zawodowo z uczelniami w Bydgoszczy i Krakowie. Schizofonia powstała pięć lat temu, jest zatem  jednym z najmłodszych dzieł artysty, który zasłynął między innymi dzięki stworzeniu własnej techniki kompozytorskiej (zwanej „centrową”).