Słynną, monumentalną Mszę h-moll usłyszymy w wykonaniu solistów i zespołów Narodowego Forum Muzyki pod kierownictwem Andrzeja Kosendiaka.

Msza h-moll jest jedną z tych kompozycji, które udowadniają słuchaczowi, że twórczość Johanna Sebastiana Bacha przekraczała granice epoki, w jakiej żył. Co ciekawe, wspomniane arcydzieło nie zostało nawet wykonane za życia kompozytora – ze względu na połączenie cech protestanckiej i katolickiej muzyki liturgicznej nie miało bowiem praktycznego zastosowania. Co więcej, do dziś trudno ustalić powód powstania Mszy. Badacze wciąż zadają pytanie, dlaczego Bach, który przez większość życia pracował jako luterański kantor, zdecydował się na skomponowanie dzieła dla Kościoła katolickiego. W dodatku podjął się tego wyzwania tylko raz – napisał jeszcze cztery skrócone msze luterańskie, ale nigdy więcej nie zdecydował się na stworzenie kolejnej, monumentalnej muzyki przeznaczonej do liturgii. Msza h-moll jest zresztą dziełem wyjątkowym pod wieloma względami. Niemal każda z jej części powstała w innym czasie, na przestrzeni 9 lat. Niektóre fragmenty mają swoje pierwowzory we wcześniej skomponowanych przez Bacha kantatach.

Historia Wielkiej Mszy h-moll jest najczęściej łączona przez badaczy ze śmiercią polskiego władcy Augusta II Mocnego. W lutym 1733 roku ogłoszono pięciomiesięczną żałobę wraz z obowiązującym w jej ramach całkowitym zakazem wykonywania muzyki. Bach rozpoczął wówczas pracę nad Kyrie i Gloria. Miał zamiar przedstawić ją nowemu władcy – Augustowi III Sasowi – mając tym samym nadzieję na otrzymanie posady nadwornego kompozytora na saskim dworze w Dreźnie. Propozycję Bach otrzymał dopiero kilka lat później, co najprawdopodobniej nie miało związku z jego wcześniejszym darem. Mimo nie do końca sprzyjających okoliczności artysta kontynuował pracę nad dziełem, które dopiero 40 lat po jego śmierci otrzymało tytuł Die grosse katholische Messe. Wyjątkowa kompozycja łączy w sobie najbardziej wyraziste cechy stylu Bachowskiego z katolickim obrządkiem liturgicznym i luterańską teologią krzyża. Choć niektórzy muzykolodzy porównują wspomniane dzieło do słynnej Sztuki fugi, to jednak cel jej skomponowania był zupełnie inny. Jak cała muzyka religijna Bacha również Msza h-moll to kompozycja, której przeznaczeniem jest przede wszystkim towarzyszenie modlitwie i religijnej kontemplacji słuchaczy.