W programie koncertu solistów NFM Orkiestry Leopoldinum znajdą się dwa sekstety smyczkowe dwóch kompozytorów, którzy nie mieli wzajemnie zbyt wiele zrozumienia i sympatii dla swojej twórczości. Dziś obaj twórcy zajęli należne im miejsce w panteonie autorów największych arcydzieł wszech czasów.
Sekstet smyczkowy d-moll op. 70 „Souvenir de Florence” Piotra Czajkowskiego jest jego późną kompozycją. Powstał w 1890 roku, a prawykonano go dwa lata później. W utworze tym znaleźć można wszystkie cechy, które sprawiają, że twórczość Czajkowskiego cieszy się tak wielką popularnością – śpiewną melodykę umiejętnie skontrastowaną z momentami bardziej emocjonalnymi i bardziej dramatycznymi. Podtytuł „Pamiątka z Florencji” wziął się stąd, że szkicowanie sekstetu kompozytor rozpoczął w tym właśnie mieście, jednak zajęty był wtedy głównie pisaniem jednej ze swoich najbardziej wartościowych oper, Damy pikowej.
Także II Sekstet smyczkowy G-dur op. 36 powstał w pięknym otoczeniu, Johannes Brahms pisał go bowiem w czasie letnich pobytów w uzdrowisku Baden-Baden w latach 1864–1865. W dziele tym zawarty jest muzyczny kryptogram – motyw złożony z dźwięków a-g-a-h-e symbolizuje Agathe von Siebold, w której kompozytor był wówczas zakochany i którą poprosił o rękę. Oświadczyny zostały przyjęte, Brahms jednak nie mógł się zdecydować na ożenek, a jako przyczynę (albo wymówkę) podawał niepowodzenia własnych kompozycji (I Koncert fortepianowy d-moll został bardzo chłodno przyjęty) i związaną z tym potencjalną niemożność utrzymania rodziny. Agathe zerwała zaręczyny i choć wyszła później za mąż, nie zapomniała o kompozytorze: relacji z nim poświęciła powieść Jugendliebe.