W ramach specjalnego programu przygotowanego na Jazztopad Festival María Grand, szwajcarska saksofonistka, kompozytorka i liderka zespołu, zaprezentuje muzyczną medytację, której celem jest włączenie osób z publiczności w występ.

Grand wróciła niedawno do Szwajcarii po ponad dekadzie spędzonej w Nowym Jorku, gdzie stała się ważną częścią sceny jazzowej i improwizowanej i gdzie grała oraz nagrywała z takimi artystami jak Jen Shyu, Steve Coleman, Vijay Iyer, Craig Taborn, Greg Fox i Mary Halvorson. Artystka często współpracuje z innymi – na przykład przy nagraniu Code Girl Mary Halvorson, na którym zajmowała się harmoniami w wokalu oraz grą na saksofonie altowym – ale od mniej więcej sześciu lat nieustannie rozwija również własne projekty. Między innymi dwa znakomite solowe albumy, do nagrania których zaprosiła przeróżnych muzyków.

W festiwalowym repertuarze do Grand dołączą perkusista Hamid Drake, prawdopodobnie najbardziej zapracowany artysta podczas tegorocznej edycji Jazztopadu, kontrabasista Rashaan Carter, który regularnie współpracuje z artystką nad jej projektami. Oto, jak sama artystka zapowiedziała swój występ: „Zaproponujemy publiczności coś, co skłania do refleksji na temat medytacji. Mamy jeden szczególny utwór, w którym melodia powraca i z każdym powrotem działa jak buddyjski dzwonek. W niektórych buddyjskich świątyniach jest dzwon, używany w pewnych sytuacjach. Wiem, że robił tak Thích Nhất Hạnh. Gdy rozlega się dźwięk dzwonu i wszyscy się zatrzymują. Można się zatrzymać i skupić na oddechu, na tym, co czujemy w środku. I taką funkcję będą pełnić niektóre utwory, jakie zagramy w trakcie koncertu. To proste melodie, które każdy może zapamiętać. Zapraszają do skupienia się na tym, co jest w naszym wnętrzu. Jestem zainteresowania niwelowaniem dystansu między muzykami a widownią, kiedy mowa o doświadczaniu koncertu. Interesuje mnie muzyka, która jest czymś wspólnym dla wszystkich, nie tylko czymś wytwarzanym przez kilka osób, a słuchanym przez wiele. Ważną częścią jest uczestnictwo. Chcę, żeby był to koncert, w którym można uczestniczyć. Można to zrobić na wiele sposobów. Niektórzy na przykład proszą publiczność o zaśpiewanie czegoś, ale niekoniecznie trzeba to robić, żeby widzowie zaczęli uczestniczyć w wydarzeniu. Istnieją inne metody, w tym ta związana z medytacją. W mojej pracy badam relacje i wszystko to, co jest niewidoczne: emocje, połączenie z boskością, duchowość i sposobem wyrażania ich przez ciało, np. w oddychaniu. Więc podczas koncertu skupimy się najbardziej na tym”.