Kochasz muzykę i bywasz na koncertach? A może po prostu fascynuje Cię świat sztuki i lubisz słuchać ciekawych historii? Jeśli tak, to zapraszamy na specjalny cykl „Spotkajmy się w NFM”!
Codziennie mijamy się na ulicach, jeździmy razem tramwajem, stoimy w kolejce czy siedzimy w poczekalni. Niczego o sobie nie wiemy, a tak wiele nas łączy. Postanowiliśmy wyjść naprzeciw wszystkim, którzy pragną spotkań i dyskusji poświęconych muzyce oraz wydarzeniom organizowanym w Narodowym Forum Muzyki. Gościć będziemy osobistości życia publicznego i przedstawicieli różnych zawodów, m. in.: lekarzy, naukowców, biznesmenów, polityków, duchownych, artystów i wielu innych. Podzielą się z nami swoją pasją oraz opowiedzą o miłości do muzyki!
Marta – absolwentka wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Jest powszechnie kojarzona z nauczaniem rytmiki we Wrocławiu. Już podczas studiów rozpoczęła pracę nauczycielki na Wydziale Rytmiki w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu. Podczas czterdziestu czterech lat pracy prowadziła główne zajęcia wydziałowe (rytmika, metodyka nauczania rytmiki z praktyką, zespół rytmiki) oraz na Wydziale Wokalnym (przedmioty: rytmika oraz ruch sceniczny). W pracy pedagogicznej przybliżała uczniom wiele metod umuzykalniania, propagując szczególnie metodę szwajcarskiego kompozytora i pedagoga Émile’a Jaques’a-Dalcroze’a. Jej uczennice wielokrotnie reprezentowały szkołę na ogólnopolskich przeglądach zespołów rytmiki, wśród których warto wymienić: I Ogólnopolskie Seminarium Rytmiki E. Jaques’a-Dalcroze’a (Akademia Muzyczna w Katowicach), I, II i III Triennale Choreografii Muzyki (Akademia Muzyczna w Poznaniu), Ogólnopolskie Warsztaty Rytmiczne (ZSM w Pile). Oprócz tego uczennice występowały na licznych koncertach organizowanych przez szkołę na terenie Wrocławia, m.in. w Akademii Muzycznej, Filharmonii Wrocławskiej, Studio Polskiego Radia, a także w licznych szkołach we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku oraz za granicą (m.in. w konserwatoriach w Pradze i Pardubicach). Wiele z przeszło stu wykształconych przez Martę absolwentek pracuje w różnych instytucjach związanych z kulturą, jak m.in. Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Centrum Edukacyjne Narodowego Forum Muzyki, szkoły muzyczne, szkoły specjalne, domy kultury, przedszkola i ośrodki twórczości dla dzieci. Kilka absolwentek pracuje w szkołach muzycznych w Australii, Austrii, Islandii, Niemczech i Szwajcarii. Oprócz nauczania w PSM II st. wykładała również przedmiot Rytmika w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym we Wrocławiu. Pracowała także jako starsza wykładowczyni w Akademii Muzycznej we Wrocławiu na Wydziale Edukacji Muzycznej, prowadząc tam zajęcia muzyczno-ruchowe. Swoje umiejętności zawodowe doskonaliła, uczestnicząc w szeregu krajowych i międzynarodowych konferencjach, seminariach i warsztatach poświęconych metodzie E. Jaques’a-Dalcroze’a. W latach 1995–2002 pełniła funkcję konsultantki w specjalności rytmika z ramienia Centrum Edukacji Artystycznej. W 2002 roku została wpisana przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu na listę ekspertów uczestniczących w postępowaniach dla nauczycieli ubiegających się o kolejne stopnie awansu zawodowego. Jako ekspert MKiDN brała również udział w tworzeniu podstaw programowych do przedmiotów: rytmika, metodyka nauczania rytmiki oraz technika ruchu. Drugim nurtem muzycznej działalności Marty jest chóralistyka. Mając dyplom Wydziału Wokalnego PSM II st. we Wrocławiu, śpiewała w chórze Cantores Minores Wratislavienses, kierowanym przez słynnego chórmistrza Edmunda Kajdasza. Od wielu lat śpiewa także w amatorskich chórach i zespołach w wokalnych. Za swoją aktywność została uhonorowana Złotym Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznakami Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Zasłużony Działacz Kultury, nagrodą Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej, nagrodami (w tym Nagrodą Specjalną) Dyrektora Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego we Wrocławiu oraz licznymi nagrodami Dyrektora PSM II st. we Wrocławiu.
Piotr – chemik, nauczyciel akademicki, kompozytor. Przez wiele lat, równolegle ze zdobywaniem wykształcenia ogólnego i zawodowego, uczył się muzyki. Po ukończeniu PSM I st. w Zbąszyniu i po maturze w LO w Wolsztynie (1966) kontynuował edukację muzyczną we Wrocławiu, uzyskując dyplom PSM II st. w klasie skrzypiec (1970) oraz dyplom PWSM w zakresie kompozycji w klasie L. Wisłockiego (1977). Wcześniej ukończył Wydział Chemiczny na Politechnice Wrocławskiej (1971), gdzie od razu został zatrudniony i gdzie zdobył tytuł doktora nauk chemicznych, habilitował się i uzyskał tytuł naukowy profesora. Pracował tamże do 2019 roku, od roku 2009 jako profesor zwyczajny. Pełnił szereg funkcji, m.in. Prodziekana ds. Dydaktyki (przez dwie kadencje). Jako chemik w latach 1974–1975 przebywał w Marquette University w Milwaukee (USA), a w latach 1987–1988 pracował na University of Georgia w Athens (USA).
Jako kompozytor zadebiutował w 1973 roku w ramach „Wtorków Muzycznych” we Wrocławiu (Trzy małe preludia na fortepian, wyk. A. Jamont). Jego utwory prezentowane były na koncertach ZKP, w ramach Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej, Dni Nowej Muzyki i Dni Muzyki Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu, a także w Czechach, Danii, Hiszpanii, Rumunii i USA. W jego dorobku kompozytorskim dominuje muzyka solowa i kameralna, z preferencją skrzypiec, są też utwory orkiestrowe i chóralne. Wśród jego kompozycji można wymieniuć: Taniec na smyczki (nagranie Orkiestry PR w Warszawie), III Kwartet smyczkowy (wykonany przez Kwartet „Wratislavia” na XIV Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu), Sonata a due violini (nagrana przez Bartłomieja Nizioła i Jarosława Pietrzaka na płycie DUX 0398), Dwa kaprysy na skrzypce solo „Lipiński” i „Paganini” (nagrane przez Kingę Augustyn na płycie NAXOS 9.70192), Salve Regina (motet na chór mieszany), Ballada na klarnet i smyczki (dedykowana PSM II st. we Wrocławiu), Reflections (siedem miniatur na chór mieszany), Srebrna Muzyka (na orkiestrę), Ech muzyka, muzyka (na sopran i skrzypce, dedykowana prof. Marii Zduniak), Passacaglia na temat Brahmsa (prawykonana na odbudowanych wrocławskich organach M. Englera przez Tomasza Głuchowskiego dokładnie w czterdziestą szóstą rocznicę pożaru instrumentu).
Laureat trzech konkursów kompozytorskich: XXIII Konkursu Młodych ZKP (III nagroda za utwór Sinfonia da camera), Konkursu Polskiego Radia w Warszawie (wyróżnienie za Taniec na smyczki) oraz Konkursu im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (III nagroda za Dwa kaprysy). Członek ZKP od 1986, wieloletni skarbnik Zarządu Oddziału Wrocławskiego.Za swoją działalność otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej, Nagrodę Senatu Politechniki Wrocławskiej, medal stulecia Uczelni Technicznych we Wrocławiu. Miłym dla Piotra wyróżnieniem jest dwukrotne zajęcie pierwszego miejsca w konkursie na najlepszego wykładowcę (w grupie profesorów), organizowanym przez Samorząd Studencki. Miłośnik skrzypiec, organów i muzyki J.S. Bacha. W latach osiemdziesiątych sam zbudował duże elektroniczne organy, aby wieczorami móc „pograć sobie Bacha”. Od 2001 należy do Towarzystwa Bachowskiego we Wrocławiu. Lubi opowiadać o muzyce w formie wykładów popularno-naukowych, jak: Wielcy muzycy we Wrocławiu, Muzyka i słowo – spotkanie z pieśnią, Skrzypce – instrument z duszą, Organy – królewski instrument, Boże Narodzenie w muzyce i inne. Dużą popularnością cieszy się jego wykład Muzyka w chemii. Muzyka i chemia, obecne cały czas w życiu Piotra, spotkały się w jego kompozycji Cztery barwne wariacje na temat stałej Plancka – utwór na kwartet smyczkowy został zadedykowany prof. Adamowi Barteckiemu, chemikowi, spektroskopiście, promotorowi pracy magisterskiej kompozytora.