Henryk Dumin / fot. Maciej Chyra
Henryk Dumin

antropolog i menedżer kultury; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, wrocławskiej Akademii Ekonomicznej oraz kursu dla menedżerów polskiej kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

Pracował jako wicedyrektor Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Kierował Zespołem Ochrony Tradycji w Narodowym Instytucie Dziedzictwa w Warszawie, współtworząc procedury związane z ratyfikacją przez Polskę konwencji UNESCO z 2003 roku w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Prowadził zajęcia dydaktyczne w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego. Przewodniczył radom artystycznym regionalnych konkursów tradycji oraz Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Oblicza Tradycji w Zielonej Górze. Jest członkiem jury Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym. 

Wdrożył do realizacji autorski Program Ochrony Tradycji Kultury Wsi na Dolnym Śląsku. Był kuratorem ekspozycji muzealnych w Polsce i w Niemczech, między innymi: Tradycja w przestrzeni czasu. 70-lecie wielkiej wędrówki (2015) Dawno, niedawno..., dzisiaj (2021) w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze, Artyści wiejscy. Portrety końca XX wieku w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu (1999).

Specjalizuje się w antropologii stosowanej, związanej z pozytywnym determinowaniem społeczności w docieraniu do źródeł tożsamości. Jest odkrywcą najstarszych pieśni polskiego obszaru kulturowego zachowanych do dziś w przekazie ustnym na Dolnym Śląsku. Kontynuując badania naukowe na terenach o przerwanej ciągłości osadniczej, dotarł do potomków polskich emigrantów z XIX wieku w stanie Rio Grande do Sul w Brazylii, gdzie odnalazł relikty kanonu polskiego repertuaru pieśniowego trwające do dziś w przekazie bezpośrednim polskojęzycznej społeczności zamieszkującej w osadach na terenie subtropikalnego lasu nieopodal granicy brazylijsko-urugwajskiej.

Swoje prace poświęca ochronie kultury tradycyjnej Dolnego Śląska – między innymi cykl publikacji Mom jo skarb… Dolnośląskie tradycje w procesie przemian, t. 1–3, 2009–2012, a także artykuły na temat teatru, fotografii oraz ochrony zabytków. Współredagował dwudziesty szósty tom serii „Muzyka Źródeł” pt. Dolny Śląsk – album fonograficzny II Programu Polskiego Radia (2008).

W Jeleniej Górze zorganizował trzy edycje Festiwalu Muzyki Kameralnej Musica Viva (2004–2006).

Dwukrotnie został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinach: animacja kulturowa (2015) oraz zarządzanie kulturą i wspieranie rozwoju kadr kultury (2018). Obecnie związany jest zawodowo z Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze.

Jest laureatem Nagrody im. Oskara Kolberga (2010), Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego (2013), a także został dwukrotnie odznaczony medalami Gloria Artis – brązowym w kategorii upowszechnianie kultury (2016) i srebrnym w kategorii muzealnictwo (2023).

Newsletter Melomana
Zapowiadamy nowe koncerty, przypominamy o starcie sprzedaży biletów, dajemy znać o ostatnich wolnych miejscach
Zapisz się