Urodzony w Kilonii (Niemcy) artysta rozpoczął naukę gry na fortepianie pod kierunkiem Corda Garbena, a następnie studiował w Hanowerze, m.in. u Karla Engela i Bernharda Eberta. Jest rozchwytywanym pianistą, koncertującym w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii, zarówno jako solista, jak i kameralista – najczęściej towarzyszy śpiewakom podczas recitali. Współpracował z wieloma znanymi artystami, w tym z Juliane Banse, Dorotheą Röschmann, Meashą Brueggergosman, Dianą Damrau, Annette Dasch, Christiane Karg, Florianem Boeschem, Siegfriedem Lorenzem, Michaelem Schade oraz z chórami Bayerischer, Mittel- i Süddeutscher Rundfunk.
Justus Zeyen występował w Theater an der Wien oraz w La Scali w Mediolanie, był gościem wielu ważnych festiwali, takich jak Berliner i Wiener Festwochen, Münchner Opernfestspiele, Spring Festival Tokyo, Schleswig-Holstein Musik Festival, Kissinger Sommer, Schubertiade Schwarzenberg, Grafenegg Festival, a także Mostly Mozart Festival w Nowym Jorku, Tanglewood Music Festival i Oregon Bach Festival.
Od swoich pierwszych koncertów na Kammermusikfest Lockenhaus w 1994 r. Justus Zeyen ściśle współpracował z basbarytonem Thomasem Quasthoffem, występując w najważniejszych salach koncertowych Europy i Ameryki Północnej, m.in. w Berlinie (Berliner Philharmonie), Londynie (Wigmore Hall), Wiedniu (Musikverein), Amsterdamie (Concertgebouw), Madrycie, Barcelonie, San Francisco, Bostonie, Los Angeles i w Nowym Jorku (Carnegie Hall). Nagrania, które Justus Zeyen zarejestrował z Thomasem Quasthoffem dla Deutsche Grammophon, otrzymały wiele znaczących nagród, w tym Echo Klassik, Cannes Classical Award, Preis der deutschen Schallplattenkritik i nominacje do Grammy.
Po 25 latach nauczania w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze Justus Zeyen jest obecnie profesorem Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu.