Dyrygent, matematyk i filolog, któremu zawdzięczamy wiele najważniejszych muzycznych odkryć ostatnich dekad, popularyzator sztuki, założyciel i dyrektor artystyczny Coro e Orchestra Ghislieri.
Ukończył dyrygenturę symfoniczną pod kierunkiem Donata Renzettiego, po wcześniejszych studiach kompozycji u Brunona Zanoliniego i muzyki chóralnej u Domenico Zingaro w Conservatorio di Musica „Giuseppe Verdi” w Mediolanie. Ma także dyplom ze śpiewu i matematyki. Regularnie prowadzi kursy mistrzowskie i warsztaty poświęcone religijnej muzyce włoskiej XVIII w. i jest zapraszany do jury znaczących konkursów międzynarodowych. Z pasją oddaje się popularyzacji muzyki i nauczaniu. Jest wykładowcą praktyki chóralnej w Instituto Superiore di Studi Musicali „Franco Vittadini” w Pawii; od 2018 r. prowadzi Laboratorium Polifonii Sakralnej w konserwatorium w Mediolanie. Motywowany zamiłowaniem do włoskiego repertuaru wokalnego i religijnego XVIII w., w 2003 r. założył Coro e Orchestra Ghislieri. Regularnie występuje z tym zespołem w najważniejszych europejskich salach koncertowych (Berliner Philharmonie, Concertgebouw w Amsterdamie, Bozar w Brukseli) i na ważnych międzynarodowych festiwalach (Ambronay, Besançon, La Chaise-Dieu, Festival Oude Muziek Utrecht, MAfestival Brugge, George Enescu Festival w Bukareszcie, Internationale Händel-Festspiele Göttingen, Monteverdi Festival w Cremonie, MITO Settembre Musica i in.). W 2019 r. był artystą rezydentem Festival Oude Muziek Utrecht. Obecnie pełni funkcję dyrektora artystycznego Centro di Musica Antica della Fondazione Ghislieri w Pawii, instytucji nagrodzonej w 2018 r. Premio Franco Abbiati della Critica Musicale Italiana jako „najlepsza inicjatywa muzyczna”.
Giulio Prandi prowadzi stałą działalność badawczą, która w ciągu lat zaowocowała odkryciem wielu unikalnych lub niepublikowanych dzieł takich autorów, jak Baldassare Galuppi, Niccolò Jommelli, Davide Perez, Giacomo Antonio Perti, Francesco Durante, Emanuele d’Astorga czy Leonardo Leo. Nieustannie wiele uwagi poświęca także wielkim dziełom religijnym Vivaldiego, Pergolesiego, Händla, Josepha i Johanna Michaela Haydnów oraz Mozarta.W 2018 r. nagrał dwa nieopublikowane
utwory Pergolesiego: Mszę D-dur i mottettone Dignas laudes resonemus, a także Requiem Jommellego (2020); oba albumy otrzymały Diapason d’Or i wiele innych międzynarodowych nagród. Dyrygent zarejestrował również serię płyt, w których prezentuje wyniki swoich badań nad twórczością Galuppiego, Jommellego i Pereza, a także nagranie na żywo z rzymskimi utworami Händla. Ukazały się również jego trzy płyty z utworami Pertiego, Jommellego i Händla (Dixit Dominus i Mesjasz) dystrybuowane przez włoski magazyn „Amadeus”, który w 2017 r. dedykował artyście pamiątkowy numer z okazji 25-lecia istnienia wydawnictwa.
W 2021 r. Giulio Prandi zadebiutował w Teatro Filarmonico w Weronie, gdzie poprowadził wykonanie Didone abbandonata Jommellego oraz Dydony i Eneasza Purcella.