Robert Fuchs był jak na artystę nadzwyczaj skryty. Nie umiał i nie chciał rozpychać się w życiu łokciami. Nie korzystał ze sposobności do promowania swej muzyki podczas koncertów w innych ośrodkach, ale mimo to nie zdołał zahamować popularności swych smyczkowych serenad. Najwidoczniej dzieła te, ujmujące wiedeńską elegancją, były zbyt urokliwe. Szybko też zaczęto nazywać kompozytora „serenadowym lisem” („Fuchs” to po niemiecku „lis”). Ognisty finał jego III Serenady, którą wykona podczas czwartkowego koncertu Orkiestra Leopoldinum, przywołuje muzykę węgierską (utożsamianą wówczas z muzyką cygańską), którą uwielbiała pochodząca z Węgier słynna cesarzowa Sisi, czyli Elżbieta Habsburgska. Jej to właśnie dedykował Fuchs swą serenadę z 1878 roku.
Muzyka węgierska istotna była również dla twórczości Johannesa Brahmsa, czego dowodem są chociażby arcypopularne Tańce węgierskie. Wpływy temperamentnej muzyki Węgrów słyszalne są również w Kwintecie G-dur z 1890 roku, który stanowić będzie zakończenie koncertu kameralnego. Utwór ten był zresztą wielokrotnie wykonywany przez zespół Josepha Joachima, węgierskiego wirtuoza skrzypiec, z którym kompozytor przyjaźnił się przez całe lata. Brahmsowskie dzieło momentami zdaje się również rozkołysane w rytm wiedeńskiego walca, przynosi atmosferę beztroskiej przechadzki. Sam kompozytor porównywał je do słynnego parku austriackiej stolicy, Prateru, po którym miałyby się przechadzać przecudne panny.
Choć środkowy punkt sobotniego programu, czyli Symfonia na smyczki Szymona Laksa z 1964 roku, nawiązuje do pogodnej stylistyki klasycyzmu, jest już dziełem jak gdyby z innego świata. Kompozytor pochodzący ze zasymilowanej rodziny polskich Żydów, w trudnych czasach wojennych schronił się we Francji, skąd został wywieziony do obozu w Oświęcimiu. Udało mu się uniknąć śmierci, ponieważ dyrygował orkiestrą obozową. Echa tragedii, której był świadkiem, nie tylko znalazły swe miejsce w opublikowanych przezeń wspomnieniach obozowych, ale też przez lata powracały w jego twórczości w sposób jawny bądź zawoalowany.