Tuba – największy i, o dziwo, najmłodszy instrument z blaszanej rodziny. Wcześniej jej miejsce zajmował puzon, którego włoska nazwa „trombone” oznacza nic innego, jak „wielką trąbkę”.
Choć tubę wynaleziono w latach 20. XIX wieku, to nie trafiła ona od razu na sale koncertowe. Początkowo uważano, że instrument ten jest zbyt „wulgarny” dla wytwornych słuchaczy. Na akceptację tubiści musieli zatem czekać około dziesięciu lat. Cierpliwość rzeczywiście się opłacała – instrument ten był coraz chętniej wykorzystywany w zespołach orkiestrowych. Zdobył również serce Richarda Wagnera, który stworzył nawet własną odmianę tuby, krzyżując ją z rogiem. Dzięki temu powstała tzw. „tuba wagnerowska”. Czas płynął i najmłodszy instrument blaszany zdobywał coraz większe zainteresowanie, aż w końcu tubiści wstali z ostatnich krzeseł w orkiestrze i zaczęli występować również w roli solistów.
Bohaterem wyjątkowego wieczoru w Narodowym Forum Muzyki będzie niezwykły norweski tubista Øystein Baadsvik. Muzyk ten swoją przygodę z niezwykle trudnym dla wykonawcy instrumentem rozpoczął jako piętnastolatek. Już trzy lata później wygrał krajowy konkurs przeznaczony dla solistów. Międzynarodową karierę rozpoczął na początku lat 90. XX wieku, zdobywając dwie nagrody w prestiżowym konkursie d’Exécution Musicale w Genewie. Od tego czasu występował z światowej klasy zespołami w najsłynniejszych salach, takich jak m.in. Carnegie Hall, popularyzując wciąż jeszcze mało znany repertuar przeznaczony na tubę solo. To jeden z tych artystów, który nie boi się wyzwań, a jego wyobraźnia nie zna granic. Eksperymentuje z technikami wykonawczymi, komponuje, improwizuje, a jednocześnie nie traci niezwykłego poczucia humoru.