Czas na wyjątkowe spotkanie z polską muzyką kameralną. Bohaterami wieczoru będą doskonale znani naszej publiczności muzycy NFM Tria Smyczkowego Leopoldinum. Artyści zaprezentują wyjątkowe kompozycje rodzimej literatury kameralnej ubiegłego stulecia. W finale koncertu nie zabraknie czegoś dla fanów muzyki najnowszej – będzie to prawykonanie kolejnego dzieła wrocławskiego twórcy Pawła Hendricha.

Tego wieczoru usłyszymy utwory artystów, których losy są związane ze sceną muzyczną przedwojennej Polski. Powstałe w dwudziestoleciu międzywojennym Trio smyczkowe op. 10 jest kompozycją, która przyniosła międzynarodową sławę Józefowi Kofflerowi. Dzieło pierwotnie miało być przeznaczone na kwartet smyczkowy, kompozytor jednak szybko zdecydował się na trzyosobową obsadę. Trio smyczkowe op. 10 po raz pierwszy zostało wykonane podczas festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Oksfordzie, gdzie przyjęto je z ogromnym entuzjazmem. W muzyce tej odnajdujemy najważniejsze cechy twórczości pierwszego polskiego dodekafonisty. Nie może być zresztą inaczej, ponieważ kompozycja powstała w czasie, gdy Koffler wykształcił już własny styl wypowiedzi artystycznej oraz pracował jako profesor specjalizujący się w harmonii i kompozycji atonalnej w lwowskim Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego. Równocześnie działał aktywnie jako publicysta, z wielkim zapałem propagując muzykę ówczesnych kompozytorów.

Gdy Koffler nauczał kolejne pokolenia młodych muzyków, nastoletni Mieczysław Wajnberg rokował wielkie nadzieje jako pianista, ale jego plany pokrzyżował wybuch drugiej wojny światowej. Młody artysta musiał uciekać na wschód. W Moskwie poznał Dymitra Szostakowicza, z którym związała go wieloletnia przyjaźń. Dzięki poparciu słynnego kompozytora i własnemu talentowi Wajnberg szybko wkroczył na estrady. Powstałe w 1950 roku Trio smyczkowe op. 48 jest jednym z dowodów jego solidnego warsztatu kompozytorskiego. Logiczny w  swej strukturze utwór nabiera miejscami romantycznego charakteru, porywając słuchacza w wartką i interesującą akcję muzyczną. Niezwykle usystematyzowanym pod względem konstrukcji dziełem jest niewątpliwie także Elementi per tre archi z cyklu Genesis Henryka Mikołaja Góreckiego. Utwór powstał w czasie, gdy kompozytor postanowił w znacznym stopniu kontrolować proces twórczy – o czym wspominał w wywiadach. Próba zmiany własnego języka muzycznego doprowadziła go do stworzenia cyklu, którego celem było „samodzielne wypróbowanie możliwości dźwiękowych oraz możliwości, jakie kryje w sobie jeszcze dotychczasowy aparat wykonawczy”.

Podczas spotkania z artystami NFM Tria Smyczkowego Leopoldinum nie zabraknie również miejsca dla muzyki najnowszej. Zespół prawykona najnowsze dzieło Pawła Hendricha – kompozytora, wykładowcy Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu i dyrektora artystycznego ostatniej edycji festiwalu Musica Polonica Nova. W swojej twórczości artysta w dużym stopniu koncentruje się na teoretycznym zapleczu procesu powstawania kompozycji, poświęcając dużo uwagi systematyzacji własnego języka muzycznego.