Gościem Narodowego Forum Muzyki będzie jedna z najstarszych orkiestr symfonicznych w naszym kraju – Orkiestra Filharmonii Łódzkiej. Zespół o bogatych tradycjach wykonawczych zaprezentuje publiczności dzieła kompozytorów romantycznych. W programie koncertu znajdą się takie kompozycje, jak aria Izoldy z Tristana i Izoldy Richarda Wagnera, poemat symfoniczny Stanisław i Anna Oświecimowie autorstwa Mieczysława Karłowicza oraz cykl pieśni Rückert-Lieder Gustava Mahlera.

Tytuł koncertu jest nawiązaniem do Sieben Lieder aus letzter Zeit – zbioru kompozycji opublikowanych po śmierci Mahlera. Wśród nich znalazły się pieśni Revelge i Der Tamboursg’sell oraz cykl Rückert-Lieder. Kompozytor nie ukrywał fascynacji twórczością literacką Friedricha Rückerta, którego dzieła inspirowane były zarówno rodzimą tradycją poezji romantycznej, jak i wpływami kultury azjatyckiej. Mahler na bazie zachwycających tekstów poety stworzył cykl pięciu pieśni przeznaczonych na głos solowy oraz orkiestrę symfoniczną. Ze względu na rozwijanie pierwszoosobowego monologu Rückert-Lieder są na tyle uniwersalne, że mogą być wykonywane przez głos żeński lub męski. W cyklu wyraźnie widoczny jest także życiowy i artystyczny zwrot Mahlera ku metafizyczności i indywidualnym rozważaniom. Poszczególne pieśni poruszają problemy związane z miłością, pracą twórczą kompozytora, poczuciem beznadziejności ziemskiej egzystencji, a także rolą Stwórcy. Kompozycja Rückert-Lieder jest kształtowana pod względem muzycznym bardzo spójnie – Mahler wykorzystał w przypadku każdej pieśni formę zwrotkowo-wariacyjną oraz ograniczył rolę instrumentów smyczkowych na rzecz wyeksponowania brzmienia instrumentów dętych.

Tego wieczoru oprócz Rückert-Lieder usłyszymy fragment słynnego dramatu muzycznego Richarda Wagnera. Inspiracją do napisania Tristana i Izoldy była celtycka legenda o niespełnionej miłości. Wagner przedstawił w tym utworze swoją filozofię miłości, a w warstwie muzycznej zdecydował się na prawdziwą rewolucję –  maksymalnie wykorzystał możliwości, jakie daje skala dur-moll; zastosował także niespotykane dotąd akordy, które były wieloznaczne pod względem interpretacji harmonicznej i umożliwiały wprowadzenie zaskakujących połączeń.

Koncert zakończy poemat symfoniczny Stanisław i Anna Oświecimowie. Karłowicz skomponował ten utwór pod wpływem wystawy, podczas której ujrzał obraz zatytułowany Stanisław Oświecim u zwłok Anny Stanisława Bergmanna. Wokół rodzeństwa Oświecimów powstała po ich śmierci legenda o domniemanej nieszczęśliwej miłości – stała się ona inspirację dla wielu artystów. W przypadku poematu symfonicznego Karłowicza istotne jest zastosowanie i przetwarzanie trzech motywów muzycznych: burzliwego motywu Stanisława, lirycznego Anny oraz złowrogiego i nieuniknionego motywu losu.