Utrzymany w tonacji g-moll Dixit Dominus Georga Friedricha Händla jest monumentalnym, pełnym przepychu opracowaniem łacińskiej wersji Psalmu 110, a tytułowe słowa to incipit – „Rzekł Pan do pana mego swym głosem łaskawym”.

Kompozytor rozpoczął pracę nad tym utworem podczas pobytu we Florencji pod koniec 1706 roku, ukończył ją natomiast w kwietniu następnego roku. Powstanie dzieła w tym konkretnym miejscu i zetknięcie się Händla z twórcami działającymi we Włoszech miało wielki wpływ na żywy, dynamiczny i śpiewny charakter tej kompozycji. Jej pierwsze wykonanie odbyło się najprawdopodobniej w lipcu w Rzymie w kościele Santa Maria in Monte Santo. Händel przeznaczył ten pełen energii utwór na pięciu solistów i chór mieszany, orkiestrę natomiast ograniczył do smyczków i basso continuo, zrezygnował całkowicie z instrumentów dętych (zarówno drewnianych, jak i blaszanych) oraz kotłów.

Wyjazd kompozytora do Włoch miał dość egzotyczne podłoże. Otóż opera w Hamburgu zamówiła u niego dwie opery – Florindo i Daphne. Dyrekcja doszła jednak do wniosku, że druga z nich jest zbyt poważna i postanowiła włączyć do przedstawienia farsę Ucieszne wesele, którą wykonywano w przerwach pomiędzy aktami. Händel ostro zaprotestował, a kiedy nie przyniosło to skutku, sfrustrowany sytuacją, po kryjomu opuścił miasto, nie żegnając się nawet z najbliższymi przyjaciółmi. Udał się prosto do Włoch, a rezultatem tej podróży było powstanie wiele znakomitych utworów, w tym właśnie Dixit Dominus.