Kwartety smyczkowe Ludwiga van Beethovena uznawane są za szczytowe osiągnięcia kameralistyki. W programie koncertu NFM Orkiestry Leopoldinum znalazły się dwa dzieła tego typu w opracowaniu dyrygującego koncertem Josepha Swensena. Oba należą do tego samego zbioru i oba utrzymane są w pogodnych tonacjach durowych.
Prezentowane podczas koncertu dzieła, powstałe w latach 1805–1806, należą do op. 59 i nazywane są „Kwartetami Razumowskiego”. Andriej Kiryłowicz Razumowski był dyplomatą, a w owym czasie pełnił funkcję rosyjskiego ambasadora w Wiedniu. Podczas pobytu w Austrii zaprzyjaźnił się z Beethovenem, a kompozytor zadedykował mu kilka utworów, wśród których znalazły się niniejsze kwartety. Dzieła te zawierają cytaty z muzyki rosyjskiej (oznaczone w partyturze jako „Thème russe”), nadające im specyficznego kolorytu, który dla współczesnych Beethovenowi słuchaczy musiał wydawać się bardzo egzotyczny.
W VII Kwartecie smyczkowym F-dur op. 59 nr 1 na melodii rosyjskiej oparta jest część czwarta. Ogniwo to, podobnie jak całe dzieło, jest pełne wdzięku, pogodne i optymistyczne. W drugiej kompozycji, która znalazła się w programie koncertu, czyli w IX Kwartecie smyczkowym C-dur op. 59 nr 3, nie znajdzie się dosłownego cytatu z muzyki rosyjskiej, jednak egzotycznie brzmiąca skala cygańska użyta przez kompozytora w drugiej części, Andante con moto quasi allegretto, sprowokowała licznych komentatorów do uznania tej melodii za ekwiwalent tematu rosyjskiego zamieszczonego w innych kwartetach z tego zbioru.