Podczas inauguracji sezonu Wrocławskiej Orkiestry Barokowej zespół poprowadzi Jarosław Thiel, a jako solista wystąpi znakomity Bruno de Sá – sopran męski (jeden z najrzadziej występujących głosów!). Artysta debiutował w São Paulo w 2015 roku, a od 2019 roku regularnie koncertuje także w Europie, wszędzie budząc wielki entuzjazm publiczności oraz krytyki dzięki wielkiej wrażliwości i wirtuozerii, z jaką interpretuje wykonywane dzieła. Nagrywa dla wytwórni Warner Classics, a jego debiutancki album, Roma Travestita, ukazał się na rynku w 2022 roku. 

Koncert otworzy Symfonia G-dur Hob. I:8 „Le soir” Josepha Haydna, a dokładnie jej pierwsze ogniwo. Jest to ósme dzieło tego gatunku w dorobku mistrza. Powstało w 1761 roku dla orkiestry księcia Paula II Antona Esterházyego jako część orkiestrowej trylogii – każda z trzech symfonii poświęcona była innej porze dnia. Motet Exsultate, jubilate KV 165/158a to dzieło autorstwa drugiego z klasyków wiedeńskich, Wolfganga Amadeusa Mozarta. Siedemnastoletni twórca napisał je w 1773 roku w Mediolanie z myślą o wykonaniu przez kastrata Venanzia Rauzziniego. Podczas koncertu zabrzmi późniejsza wersja kompozycji, przygotowana w Salzburgu w 1779 roku. Motet składa się z czterech cząstek. Otwiera go radosna część w szybkim tempie, po której następuje recytatyw i liryczne Andante. Najbardziej znanym ogniwem utworu jest jednak wieńczące całość wirtuozowskie Alleluja. Adagio i Fuga g-moll KV 404a na skrzypce, altówkę i wiolonczelę świadczą natomiast o fascynacji Mozarta twórczością Johanna Sebastiana Bacha. Podstawę drugiej części stanowi Fuga fis-moll BWV 883 autorstwa lipskiego kantora. Pełna melancholijnego wyrazu aria Betracht dies Herz und frage mich pochodzi z kantaty Grabmusik KV 42/35a napisanej w 1767 roku. W utworze tym zrozpaczona Dusza szuka pocieszenia po śmierci Chrystusa – przychodzi ono właśnie w tej arii, w której na to wołanie odpowiada Anioł. Dorobek działającego na przełomie XVIII i XIX wieku Luigiego Carusa, kapelmistrza katedry w Perugii, jest obecnie zdecydowanie mniej znany niż dzieła Haydna czy Mozarta. De Sá wykona arię In mezzo a mille affanni pochodzącą z opery Il Fanatico per la musica tego właśnie twórcy. 

Domenico Cimarosa to kompozytor pamiętany przede wszystkim ze względu na swój niepospolity talent komediowy. Podczas październikowego koncertu usłyszymy jednak fragment pochodzący z Requiem g-moll z 1787 roku – Preces meae. Zabrzmią także dzieła Luigiego Cherubiniego, który przyszedł na świat we Florencji, lecz w młodości osiadł w Paryżu i to z tym miastem związany był przez całe swoje długie życie. Jednak opera seria (czyli poważna) Mesenzio, re d’Etruria powstała jeszcze w czasie pobytu artysty we Florencji, kiedy miał dwadzieścia dwa lata. De Sá wybrał z tego dzieła recytatyw No non cercar per ora i następującą po nim arię La gran vendetta ancora. Funkcję intermezza pomiędzy częściami wokalnymi pełnić będzie delikatne, liryczne i śpiewne Andante z Symfonii D-dur KV 95/73n Mozarta. Felice Alessandri – jeszcze inny kompozytor przywoływany podczas koncertu – odbywał intensywne podróże po całej Europie. Przyszedł na świat w Rzymie, ale pracował też w Berlinie, Londynie, Paryżu, Sankt Petersburgu czy Turynie. W jego bogatym dorobku znalazło się ponad trzydzieści oper. De Sá zaśpiewa arię Se possono tanto due luci luci vezzose pochodzącą z opery Alessandro nell’Indie. Nastrojowa Uwertura z L’isle déserte zaś to dzieło kompozytora, skrzypka i dyrygenta Franza Ignaza Becka, którego muzyka cieszyła się dużą popularnością we Francji, gdzie mieszkał i tworzył. Zamknięciem tego przebogatego w kontrasty emocjonalne programu stanie się wykonanie recytatywu Voi sacre piante i arii Deh! soccori o padre z opery Andromeda. Jej autorem jest niemiecki twórca Johann Friedrich Reichardt.