La Forme de l’âme to interdyscyplinarny performans inspirowany pismami Jeana-Luca Nancy’ego, jednego z najczęściej komentowanych i tłumaczonych francuskich filozofów, który działał na przełomie ubiegłego i obecnego stulecia. Jego rozważania oscylowały między innymi wokół afektywności ludzkiego ciała. Tytułowy „kształt duszy” kreować będą artyści związani z szeroko pojętą sztuką współczesną: tancerka Elena Boillat, kompozytor i wykonawca muzyki elektroakustycznej Pietro Luca Congedo oraz odpowiedzialny za reżyserię Fabrizio Rosso.

Projekt ten łączy w sobie obecność artystki, elektronikę wykorzystującą także fragmenty głosu zmarłego już myśliciela oraz pasma światła podkreślającego anatomię ruchów kobiecego ciała. Dźwięk wyznacza tempo, upływ czasu, któremu poddawany jest ludzki korpus na przestrzeni przemijających pór roku, od narodzin aż do śmierci. Światło i ciało, wchodząc w enigmatyczną fuzję z dymem, ożywają, dzielą się, podążają wzajemnie za sobą, by w końcu zaniknąć w nicości. „Ciało umiera i sprowadza swój sekret do grobu, pozostawiając jedynie najmniejszy ślad swojego przemijania” – podkreślał Nancy. Wizja obnażonego ciała staje się zarazem kojąca i obsceniczna. Nieco bezwzględnie ujął to francuski filozof, historyk i socjolog Michel Foucault: „Mogę pójść na koniec świata, rano schować się pod kołdrą, rozpływać się w promieniach słońca na plaży, lecz ono będzie zawsze tam, gdzie ja. Moje ciało jest miejscem, na które jestem bezapelacyjnie skazany”.

Spektakl odważnie inscenizuje tragiczną rzeczywistość ograniczeń i ostateczności, w których wir jesteśmy wrzuceni, i tajemnicy, ku której nieubłaganie prowadzi nas życie.