Na estradzie Narodowego Forum Muzyki wystąpi Elisabeth Leonskaja – wybitna pianistka naszych czasów, która melomanów urzeka swoją wyjątkową skromnością. W programie koncertu, który poprowadzi Paul McCreesh, przewidziano słynne utwory Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz jedną z symfonii Edwarda Elgara, napisaną dla uczczenia pamięci króla Edwarda VII.
Elisabeth Leonskaja w wieku jedenastu lat po raz pierwszy wystąpiła wspólnie z orkiestrą, a dwa lata później zachwycająco zagrała swój solowy recital. Godne podziwu sukcesy odnosiła także w trakcie studiów w Moskiewskim Konserwatorium – jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych. Miała okazję koncertować niemal na całym świecie, z najlepszymi orkiestrami, takimi jak Berliner Philharmoniker, London Philharmonic Orchestra czy New York Philharmonic. Mimo tylu sukcesów i olśniewającego talentu Leonskaja jest niesamowicie skromną osobą, która nie przepada za wzmożonym zainteresowaniem ze strony mediów. Zdecydowanie lepiej czuje się przy klawiaturze fortepianu niż w blasku fleszy fotoreporterów.
Wieczór rozpocznie się od prawdziwego „przeboju” sal koncertowych – XIII Serenady G-dur KV 525 „Eine kleine Nachtmusik” Wolfganga Amadeusa Mozarta. Jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych utworów autorstwa tego kompozytora. Chociaż powstał ponad dwieście trzydzieści lat temu, to jego popularność nie słabnie. Serenada ta jest kwintesencją stylu klasycznego w muzyce, wiele w niej urzekających melodii i niesłychanej lekkości. A wszystko to zawarte w przemyślanej, logicznej i przejrzystej formie. Tylko prawdziwy muzyczny geniusz, jakim był Mozart, mógł skomponować utwór powszechnie ceniony, a zarazem ponadczasowy. „Eine kleine Nachtmusik” rozpoczyna się radosnym Allegro. Motyw otwierający tę część jest tematem muzycznym wyjątkowo zapadającym w pamięć. Następnie słyszymy kojącą Romanca – Andante, majestatyczny Menuet – Allegretto oraz żywiołowe Rondo – Allegro.
Po tym wykonaniu do NFM Filharmonii Wrocławskiej dołączy solistka Elisabeth Leonskaja i zaprezentuje swoje fenomenalne pianistyczne umiejętności w Koncercie fortepianowym A-dur Mozarta. Kompozytor ten przeprowadził prawdziwą rewolucję w świecie muzycznym – potraktował fortepian jako instrument o ogromnym potencjale solistycznym. Potrafił w swoich kompozycjach wydobyć jego głębię i największe walory brzmieniowe. Zwieńczeniem koncertu będzie II Symfonia Es-dur op. 63 Edwarda Elgara. Pozostawił on po sobie jedynie dwie symfonie (pracę nad trzecią przerwała mu przegrana walka z nowotworem). Długo starał się o wpisanie w poczet uznanych artystów, ale dopiero utwory przeznaczone na chór i orkiestrę przyniosły mu upragnioną sławę. Obecnie symfonie autorstwa Elgara są uważane za jedne z najważniejszych brytyjskich utworów symfonicznych.