Niezwykły kolaż muzyki filmowej i rozrywkowej, przyprawiony argentyńskimi brzmieniami – tak zapowiada się kolejny występ Artrio w Narodowym Forum Muzyki.

Artrio jest wyróżniającym się na polskiej scenie muzycznej zespołem, założonym przez trzy instrumentalistki – Beatę Solnicką, Ewę Dymek-Kuś i Magdalenę Just. Wrocławska grupa w ciągu 7 lat swojej działalności z łatwością zdobyła serca melomanów. Zawdzięcza to m.in. doborowi instrumentów – nie tak często spotyka się trio łączące skrzypce, wiolonczelę i… harfę. Entuzjazmowi publiczności sprzyja również nietuzinkowy repertuar prezentowany przez artystki. Pośród kilkuset wykonywanych przez nie utworów odnajdziemy zarówno dzieła mistrzów minionych epok, jak i twórczość rozrywkową. Członkinie Artrio nierzadko eksperymentują i znakomicie odnajdują się w różnorodnej stylistyce muzycznej. Doskonałym dowodem na to jest chwytliwy album Endorfiny (2016), na którym odnajdziemy szereg przebojów – od What a Wonderful World Louisa Armstronga po Happy Pharrella Williamsa. Niewątpliwie każdy występ Artrio jest dla słuchaczy wyjątkową szansą na spotkanie z doskonale wykonaną muzyką. Muzyką, która – jak dobrze wiemy – niejedno ma oblicze.

W programie spotkania z Artrio nie zabraknie muzyki filmowej – zarówno polskiej, jak i tej zza oceanu. W niebanalnej aranżacji na trio harfowe usłyszymy słynny Walc Barbary skomponowany przez Waldemara Kazaneckiego do filmu Noce i dnie (1975) w reżyserii Jerzego Antczaka. Utwór ten jest do dziś jednym z najsłynniejszych, które wyszły spod pióra Kazaneckiego – choć zasłynął on jako twórca muzyki do ponad 500 filmów i seriali (w tym animowanych). Inną kompozycją filmową, która równie szybko zaczęła zyskiwać popularność niezależnie od obrazu, do którego została napisana, jest The Shadow of Your Smile Johnny’ego Mandela. Pochodząca z filmu The Sandpiper (1965) piosenka dziś jest uznawana za jeden ze standardów jazzowych, a do grona artystów, którzy ją wykonywali, należała m.in. legendarna Ella Fitzgerald. W świat bossa novy i muzyki argentyńskiej przeniesiemy się nie tylko dzięki takim przebojom, jak choćby Aquarela do Brasil czy Once I Loved. W wykonaniu kameralistek usłyszymy również Cuatro estaciones porteñas – inspirowane Czterema porami roku Antonia Vivaldiego dzieło Astora Piazzolli, cieszącego się do dziś mianem mistrza tanga argentyńskiego. Zaś uśmiech na twarzy niejednego melomana z pewnością przywołają dzieła z repertuaru Kabaretu Starszych Panów, skomponowane przez niezastąpionego Jerzego Wasowskiego.